معاونت دیپلماسی اقتصادی وزارت امور خارجه جمهوری اسلامی ایران
یکی از بازیگران برجسته در زمینه توسعه شهرهای هوشمند چین است. این کشور با جدیت سرمایه گذاری در این زمینه را دنبال ...
بازدید:۱۲ ۱۴۰۳/۱۰/۰۲
گزیده اخبار و تحولات اقتصادی جنوب چین در آذر ماه 1403 مندرج در روزنامهها و رسانههای این کشور به شرح زیر ارائه م...
۱۴۰۳/۰۹/۳۰
شورای دولتی چین اخیرا منطقه هوادو گوانجو را بعنوان منطقه توسعه اقتصادی و فن آوری معرفی نمود. تاکنون 54 مورد از ای...
بازدید:۹۳ ۱۴۰۳/۰۹/۰۲
گزیده اخبار و تحولات اقتصادی جنوب چین در آبان ماه 1403 مندرج در روزنامهها و رسانههای این کشور به شرح زیر ارائه ...
بازدید:۴۳ ۱۴۰۳/۰۸/۳۰
گزیده تحولات فناوری جنوب چین درآبان ماه 1403 به شرح زیر ارائه میگردد:
بازدید:۲۸ ۱۴۰۳/۰۸/۳۰
برنج ، گندم ، سیب زمینی ، گوجه فرنگی ، سورگوم ، بادام زمینی ، چای ، ارزن ، جو ، پنبه ، دانه های روغنی ، ذرت و دانه های سویا
چین سرشار از منابع معدنی مانند: روی ، تنگستن ، قلع ، تالک ، سنگ فسفات ، منیزیم ، سرب ، آهن و فولاد ، گرافیت ، فلورسپار ، زغال سنگ ، سیمان و آلومینیوم است. عمده صادرات آن شامل تنگستن ، خاکهای نادر ، ایندیوم ، گرافیت ، فلورسپار ، باریت و آنتیموان است.
صنایع عمده شامل استخراج وفرآوری سنگ معدن است. (آهن وفولاد؛آلومینیوم ذغال سنگ)؛تسلیحات ؛منسوجات وپوشاک ؛ سیمان شیمیایی کودها فرآوری موادغذایی؛اتومبیل و سایر تجهیزات حمل ونقل ریلی و لوکوموتیو،کشتیها و هواپیماها ؛محصولات مصرفی شامل کفش، اسباب بازی وسایل الکترونیکی. ارتباطات از راه دور و فناوری اطلاعات
جهت مشاهده قوانین ثبت شرکت به این آدرس مراجعه کنید
جهت مطالعه قوانین اعسار به این آدرس مراجعه کنید
قوانین مالیاتی در این آدرس قابل مشاهده می باشد.
قوانین گمرکی در این آدرس قابل مشاهده می باشد.
جهت مطالعه قوانین سرمایه گذاری به این آدرس مراجعه کنید.
مشوق ها و تضمین ها در این آدرس قابل مشاهده هستند.
قوانین مالکیت و اجاره اموال در این آدرس قابل مشاهده می باشد.
قوانین کار در چین به این آدرس قابل مشاهده می باشد.
قوانین بیمه در این آدرس قابل مشاهده می باشد.
قوانین پولی در این آدرس قابل مشاهده می باشد.
تا سال 2021 چین دارای 21 منطقه آزاد تجاری به شرح زیر می باشد:
Shanghai,Guandong,Tianjin,Fujian,Chongqing,Sichuan,Shaanxi,Henan,Zhejiang,Hubei,Liaoning,Hainan,Jiangsu,Shandong,Hebei,Heilongjiang,Guanxi,Yunan,Beijing
fdichina.com/blog/fdi-china-exclusive-the-21-free-trade-zones-guide-2021/
با افزایش میانگین سرانه ی درآمد شهروندان چین، علایق و سلایق فرهنگی آنان نیز در حال تغییر است. قدرت خرید مردم بویژه در شهرهای بزرگ و پرجمعیت در حال افزایش بوده و تمایل به خرید و استفاده از کالاهای لوکس در میان شهروندان چین به سرعت در حال افزایش است.
افزایش قدرت خرید مردم چین منجر به افزایش میزان بودجه آن برای تفریحات گشته است. پیش از کرونا چین بزرگترین کشور توریست فرست دنیا بود. هر چند ایران در اولویت اول مقاصد توریستی گردشگران چینی نیست اما با توجه به ظرفیتهای گردشگری کشورمان و روابط مناسب دو کشور پتانسیل عظیمی در جذب گردشگران چینی وجود دارد. بدیهی است این امر مستلزم توسعه زیر ساختهای گردشگری کشور و همچنین سرمایه گذاری در تبلیغات گردشگری می باشد. برگزاری تورهای ترکیبی چین-ایران-ترکیه و یا چین-ایران- امارات در این زمینه مفید ارزیابی می گردد.
افزایش قدرت خرید چینی ها از سوی دیگر باعث تمایل آن به کالای لوکس و هنری شده است. در این راستا فرش دستبافت ایران و کالاهای هنری نفیس ایرانی از جمله تابلوهای نقاشی می توان مورد توجه اقشار پردرآمد چین قرار گیرد. هر دو مورد مذکور در چین کمتر شناخته شده می باشند و نیازمند بازارسازی و بازاریابی در چین است.
به غیر از نفت و محصولات پتروشیمی که مهمترین و شناخته شده ترین محصول ایران در چین هستند، می توان محصولات ایرانی در چین را به دو دسته سنتی و مدرن تقسیم نمود. در کالاهای سنتی همچون زعفران، گلاب، فرش، پسته، خرما و صنایع دستی محصولات ایران هر چند سهم ناچیزی از بازار گسترده چین را در اختیار دارند اما بسیار خوش نام بوده و مورد استقبال شهروندان چینی است. این محصولات هم اکنون در اپلیکیشن های فروش آنلاین نیز موجود است و در بسیاری از رویدادهای و نمایشگاه های تجاری چین نیز از سوی تجار ایرانی عرضه می شود. توسعه بازار این محصولات سنتی نیازمند به روزرسانی بسته بندی، تبلیغات و تجاری نمودن قیمت آنهاست.
از سوی دیگر در سالهای اخیر و با توسعه در صنایع پیشرفته و حضور فعال معاونت فناوری ریاست جمهوری در چین، طیف جدید از محصولات ایران به بازار چین راه یافته است. این محصولات مشتریان تخصصی خود را داشته و نحوه بازاریابی و فروش آنها به طور کلی متفاوت با کالاهای سنتی است. این دسته از کالایای تکنولوژیک هر چند بسیار محدود به چین صادر می شود اما در صورت عقد قرارداد، ارقام آن قابل توجه می باشد. به نظر می رسد تولید محصول مشترک کالاهای فناورانه با چین شیوه مناسبی برای افزایش فروش چنین محصولاتی باشد.