جمهوری سوسیالیستی ویتنام با مساحت 330363 کیلومتر مربع در قسمت شرقی شبه جزیره هند و چین در منطقه جنوب شرقی آسیا واقع شده است. ویتنام از شمال با جمهوری خلق چین همسایه بوده و از شرق به خلیج تونکین (Tonkin) و دریای چین جنوبی محدود است. این کشور از غرب با کشور لائوس و در قسمت جنوب غرب با کشور کامبوج مرز مشترک دارد. ویتنام از جنوب نیز به دریای چین جنوبی محدود است. این کشور باریکه طویلی به طول یک هزار مایل می­باشد که از کرانه دلتای رود مکونگ در جنوب تا مرز چین در شمال بطول 1650 کیلومتر امتداد دارد. طول سواحل این کشور 3444 کیلومتر است. 

ویتنام دارای آب و هوای موسمی استوایی می­ باشد. البته منطقه شمالی در مجاورت با چین از هوایی استوایی برخوردار نبوده ولی قسمت جنوبی این کشور کاملاً دارای آب و هوایی استوایی و برخوردار از ویژگی­های آن می‌باشد.

شهر هانوی بعنوان مرکز سیاسی و فرهنگی کشور در منطقه شمالی ویتنام قرار دارد. شهر هوشی مین یا بندر سایگون سابق، مرکز حکومت ویتنام جنوبی بوده است که پس از خروج نیروهای آمریکایی از این کشور به نام رهبر مبارزات ویتنام، «هوشی مین» نام‌گذاری شده است. شهر هوشی مین در حال حاضر، قطب اصلی اقتصاد ویتنام محسوب می‌گردد. این شهر بیش از 38 درصد از تولید ناخالص داخلی ویتنام را به خود اختصاص داده است. بندر هایفونگ یکی دیگر از مناطق استراتژیک و مهم در منطقه شمال ویتنام بشمار می ­آید. اکنون این بندر با سرمایه‌گذاری های صورت گرفته یکی از قطب های اقتصادی ویتنام می­ باشد.

 از نظر فرهنگی مردم ویتنام دارای فرهنگی سنتی و قدیمی بوده و هنر و هنرمند از جایگاه خاصی در بین اقشار مختلف مردم برخوردار می‌­باشند. نخبگان سیاسی فرهنگی جامعه سعی در تقویت فرهنگ بومی- ملی خود دارند. علی رغم شرایط کنونی جهان در ابعاد فرهنگی، مردم این کشور نسبت به سایر ملل منطقه، تاثیرپذیری کمتری را از فرهنگ غرب داشته ­اند. مردم این کشور به شدت تابع روابط سنتی خانواده و سلسله مراتب موجود در جوامع سنتی می­‌باشند. در برخی از موارد نیز اجداد، ریشه و اصالت فرد، جایگاه اجتماعی وی را مشخص می‌نماید. در کل می‌توان این جامعه را نسبت به سایر جوامع منطقه دارای پایبندی زیاد به اخلاقیات دانست. احترام به بزرگتر، مسئولیت پذیری، اطاعت از مافوق، صبوری، بیگانه ستیزی، سخت کوشی، وفاداری به خانواده، میهمان دوستی، قناعت، حس وطن پرستی شدید از جمله خصیصه­ های مردم ویتنام  به شمار می ­آید.

مذهب ویتنامی ها تلفیقی از سه مذهب بودیسم (9%)، دائوئیسم وکنفوسیوسیسم می ­باشد. مسیحیان پروتستان و کاتولیک حدود 8% ، هواهاو 1%، کاوادا 1% ، مسلمانان حدود 1/0% و افراد فاقد دین بیش از 80 درصد مردم این کشور را تشکیل می‌دهند. با این حال با توجه به احترام و ارزش زیادی که مردم ویتنام برای ارواح نیاکان خود و تاثیر آنها در زندگی روزمره خویش قائلند، برخی مقامات ویتنامی دین اکثر مردم را اجداد پرست می‌دانند. مسلمانان کوچکترین اقلیت مذهبی این کشور را تشکیل می­‌دهند. 

ساختار سیاسی و رهبری ویتنام را باید متشکل از رهبری چهارگانه دبیرکل حزب کمونیست، رئیس جمهور، نخست وزیر و رئیس مجلس ملی قلمداد نمود؛ هرچند می‌توان این رهبری چهارگانه را در ظرف بزرگتر دفتر سیاسی حزب کمونیست با 18 عضو دید. به طور کلی می‌توان گفت سیاست‌ها و اجرای آنها در ویتنام به سبب نظام تک حزبی به صورت کاملاً هماهنگ توسط دولت و مجلس و بدون تنش و حتی رقابت معمول پیگیری می­ شوند.

این حزب با علامت داس و چکش در سال 1935 توسط هوشی مین و دیگر انقلابیون تبعیدی بر اساس اصول ایدئولوژیک مارکسیسم- لنینیسم در کنفرانس هنگ‌کنگ پایه‌گذاری و تنها حزب حاکم و بالاترین مرجع تصمیم‌گیری می‌باشد که دو بار در سال تشکیل جلسه داده و سیاست‌گذاری‌ها و خط مشی‌های داخلی و خارجی کشور را تصویب و توسط دبیرکل که بالاترین مقام حزبی است به مقامات اجرایی ابلاغ می‌نماید. کنگره ملی حزب کمونیست هر پنج سال یکبار تشکیل جلسه می‌دهد و اعضای کمیته مرکزی حزب را انتخاب می‌نمایند. کمیته مرکزی حزب کمونیست ویتنام دارای 180 عضو اصلی و 20 عضو علی البدل است که وظایفی همچون هدایت اجرای منشور حزب و مصوبات کنگره، تبیین سیاست‌گذاری داخلی و خارجی، تدارک برگزاری کنگره حزب، انتخاب دبیر کمیته مرکزی از میان اعضای دفتر سیاسی حزب، انتخاب اعضاء و رئیس کمیته مرکزی بازرسی را بر عهده دارد. تعداداعضای دفتر سیاسی حزب کمونیست ویتنام در حال حاضر 18 نفر است.

مجلس ملی ویتنام بر اساس قانون اساسی، عالی­ترین نهاد قدرت و بالاترین قوه از قوای سه­ گانه در نظام تک حزبی- پارلمانی این کشور می­ باشد. نمایندگان مجلس برای دوره پنجساله با رای مستقیم مردم انتخاب گردیده و دو نوبت در سال (هر نوبت در حدود یک ماه) تشکیل جلسه می دهد. نمایندگان مجلس ملی، انتخاب سران کشور شامل رئیس جمهور، رئیس مجلس، نخست وزیر، اعضای هیئت دولت و روسای دادگاه عالی و دادستانی عالی خلق را بر عهده دارند. اصلاح قانون اساسی، تصویب و اصلاح قوانین، نظارت بر امور کشور، بررسی و رسیدگی به بودجه دولت، تصمیم‌گیری در خصوص سیاستهای دولت و اعلان آغاز و پایان جنگ از جمله وظایف مجلس ملی می‌باشد.

دستگاه قضایی ویتنام شامل دادگاه­های خلق، دادگاه­های محلی و دیوان­های نظامی است که در سال 1954 تشکیل گردیده است. رئیس دادگاه عالی خلق توسط مجلس انتخاب می ­گردد و عالی­ترین مرجع قضایی است که مدیریت قضایی، کیفری و مدنی را بر همه دادگاه‌های کشور اعمال می­ کند.

رئیس جمهور و اعضای هیئت دولت و همچنین نخست‌وزیر از سوی نمایندگان مجلس ملی انتخاب می‌گردند. قوه مجریه این اختیار را دارد که در زمانی که مجلس جلسه ندارد، پاره­ای از قوانین را به تصویب برساند. نخست وزیر از اختیارات بالای اجرایی برخوردار است و دارای چهار معاون است. رئیس جمهور ویتنام دارای یک معاون می‌باشد. از جمله وظایف رئیس جمهور می‌توان به اجرا و امضای قوانین عادی و بخشنامه­ ها، ریاست عمومی ارتش و شورای امنیت و دفاع ملی، تائید عناوین، رتبه­ ها و نشان­ه های اعطاشده، تعیین و فراخوانی سفرا‌ء، مذاکره و امضای موافقتنامه ­های بین ­المللی و ... اشاره نمود.