واردات حیوانات زنده، محصولات با منشا حیوانی مواد ژنتیکی و خوراک حیوانی منوط به یک سری کنترل های دامپزشکی است. این کنترل ها در پست های کنترل مجاز واقع در نقاط مرزی، بنادر یا فرودگاه ها انجام می شود. شرایط واردات و نیازهای قرنطینه برای پرندگان به شرح ذیل می باشد:
فقط واردات پرندگان به اتحادیه اروپا مجاز است که در مراکز پرورش مجاز تولید شده باشند.
پرندگان باید در اسارت (محیط بسته) پرورش داده شده باشند، آزمایش ویروس ها یکی دو هفته قبل از حمل آنها انجام شده باشد و در برابر آنفلوانزای مرغی واکسینه نشده باشند.
هر پرنده باید گواهی بهداشت حیوانات و شماره شناسایی شخصی خود را داشته باشد که به صورت حلقه یا میکروچیپ باشد.
هر کشور اتحادیه اروپا پس از بازرسی مرزی، مراکز قرنطینه ای مجاز دارد که پرندگان با وسایل نقلیه مهر و موم شده به آن مراکز منتقل می شوند.
پرندگان باید حداقل به مدت 30 روز قرنطینه شوند و جهت احتیاط، باید در ابتدا و انتهای قرنطینه آنها مورد معاینه قرار گیرند.
در طول مدت قرنطینه، از پرندگان برای تشخیص آنفلوانزای مرغی و بیماری نیوکاسل نمونه برداری می شود.
در صورت تأیید بیماری، کلیه پرندگان بیمار کشته و منهدم می شوند، تاسیسات تمیز و ضد عفونی شده و تا زمانی که نتایج آزمایش ویروس سایر پرندگان منفی نباشد، هیچ پرنده دیگری از قرنطینه آزاد نمی شود.
چنانچه پرندگان بیمار از تیره طوطی واران باشند، این پرندگان قابل درمان هستند و باید حداقل مدت دو ماه پس از آخرین مورد ثبت شده در قرنطینه باقی بمانند.
مقامات هر کشور اروپایی باید هرگونه شیوع آنفلوانزای مرغی یا بیماری نیوکاسل را ظرف 24 ساعت به کمیسیون اروپا اطلاع دهند.
همچنین مقامات هر کشور اروپایی باید یک گزارش سالانه در مورد تعداد پرندگان وارداتی، میزان مرگ و میر آنها و تمام موارد بیماری های کشف شده در قرنطینه به کمیسیون اروپا ارائه دهند.
برای کسب اطلاعات بیشتر به تارنمای زیر مراجعه نمایید:
وزارت کشاورزی، شیلات و غذا (قوانین قرنطینه اتحادیه اروپا)