جغرافیا:

غنا کشوری در غرب آفریقا و در سواحل خلیج گینه است که به "دروازه آفریقا" معروف است. این کشور از غرب با ساحل عاج، از شمال با بورکینافاسو و از شرق با توگو هم ‌مرز است. مساحت آن حدود ۲۳۸,۵۳۵ کیلومتر مربع است و خط ساحلی به طول ۵۶۰ کیلومتر در امتداد اقیانوس اطلس دارد. مناظر طبیعی متنوع غنا شامل سواحل شنی، جنگل ‌های بارانی استوایی و ساوانا در شمال می‌شود. رودخانه‌ های اصلی ولتای سفید و سیاه هستند که به دریاچه ولتا می‌ریزند. دریاچه ولتا، که یکی از بزرگترین دریاچه ‌های مصنوعی جهان است، توسط سد آکوسومبو در سال ۱۹۶۵ ایجاد شده است. نصف ‌النهار مبدأ نیز از این کشور عبور می‌کند. این کشور همچنین دارای آب و هوای گرم و استوایی است. مناطق جنوبی در امتداد خط استوا، دو فصل بارانی و دو فصل خشک دارند، در حالی که مناطق شمالی تنها یک فصل بارانی طولانی را تجربه می‌کنند. فصل بارانی در جنوب معمولاً از آوریل تا ژوئن و از سپتامبر تا نوامبر است.

سیاسی:

غنا، به عنوان نمادی از ثبات در منطقه غرب آفریقا، با یک نظام سیاسی جمهوری دموکراتیک ریاست‌ جمهوری اداره می‌شود که ریشه در قانون اساسی سال ۱۹۹۲ دارد. این قانون، با پایه ‌گذاری "جمهوری چهارم"، به دقت تفکیک قوا را میان قوای مجریه (رئیس ‌جمهور)، مقننه (نظام پارلمانی تک ‌مجلسی) و قضائیه مستقل تعریف کرده است. ریاست جمهوری در غنا نه تنها به عنوان بالاترین مقام اجرایی و رئیس دولت عمل می‌کند، بلکه به عنوان فرمانده کل نیروهای مسلح، تضمین ‌کننده امنیت و نظم در کشور نیز هست. از ویژگی ‌های بارز این سیستم، نظام چند حزبی پویا و فعال آن است که رقابت‌ های سیاسی را میان دو حزب اصلی حزب میهن ‌پرستان نوین (NPP) و حزب کنگره ملی دموکرات (NDC) شکل می‌دهد. برگزاری منظم و مسالمت ‌آمیز انتخابات در هر چهار سال یک ‌بار، به رغم رقابت‌ های فشرده، نشان‌ دهنده بلوغ دموکراتیک و تعهد این کشور به اصول حکمرانی خوب است. قوه قضائیه مستقل نیز با حق بازبینی قضایی گسترده، به عنوان ناظر بر عملکرد قوای دیگر، نقش حیاتی در حفظ توازن و مشروعیت نظام ایفا می‌کند و غنا را به الگویی برای دموکراسی ‌خواهی در سراسر قاره آفریقا تبدیل کرده است.

اقتصاد:

اقتصاد غنا به عنوان یکی از پویاترین و باثبات ‌ترین اقتصادها در غرب آفریقا، پتانسیل ‌های قابل توجهی برای سرمایه‌ گذاران خارجی، به ویژه تجار ایرانی، دارد. این کشور بر پایه‌ صادرات مواد خام ارزشمند بنا شده و جایگاه ویژه ‌ای در بازارهای جهانی کسب کرده است. غنا دومین تولیدکننده بزرگ کاکائو در جهان و بزرگترین تولیدکننده طلا در قاره‌ آفریقا و ششمین در جهان محسوب می‌شود. این جایگاه‌ ها در کنار ذخایر قابل توجه نفت، سنگ منگنز، و بوکسیت، پتانسیل بالای این کشور را در بخش معدن و انرژی نشان می‌دهند. بخش خدمات نیز، به ویژه در حوزه‌ های ارتباطات، مالی، و گردشگری، به سرعت در حال رشد است و فرصت ‌های جدیدی برای همکاری فراهم می‌کند.

غنا کشوری چند قومیتی، غنی از منابع طبیعی و یکی از باثبات‌ترین و دموکراتیک‌ترین کشورهای منطقه غرب آفریقا است. از چندین هزار سال قبل سابقه سکونت در این کشور وجود دارد هرچند اطلاعات کمی در مورد ساکنان اولیه آن در دسترس می‌باشد. در قرن دوازدهم میلادی تجارت طلا در ایالت بونو (بونومان) واقع در جنوب غنای امروزی رونق پیدا کرد که منجر به افزایش قدرت و ثروت قوم آکان در منطقه شد. در قرن پانزدهم پرتغالی‌ها و سپس سایر قدرت‌های اروپایی وارد منطقه شدند و با یکدیگر به رقابت‌های تجاری پرداختند.

در طول تاریخ پادشاهی‌ها و امپراتوری‌های متعددی در غنا ظهور کردند که از جمله قدرتمندترین آنها می‌توان به پادشاهی داگبون (Dagbon) در شمال و امپراتوری آسانته (آشانتی) (Ashanti) در جنوب اشاره کرد.

در انتخابات سال 2008 آقای جان آتا میلز از حزب NDC پیروز رقابت‌های انتخاباتی شد و به عنوان رئیس‌جمهور قدرت را در دست گرفت، وی در ژوئیه 2012 درگذشت و طبق قانون اساسی معاون وی جان درامانی ماهاما رئیس‌جمهور شد که متعاقباً در انتخابات ریاست جمهوری دسامبر 2012 پیروز شد. در سال 2016 نانا آکوفو آدو از حزب NPP جان درامانی ماهاما را شکست داد. نانا آکوفو آدو مجدداً در انتخابات سال 2020 رئیس‌جمهور شد.با اخذ 6،730،587 (51.30درصد) آرا پیروز انتخابات ریاست جمهوری شد و پس از مراسم تحلیف در ژانویه 2021 به صورت رسمی قدرت را مجددا در دست گرفت. انتخابات بعدی در سال 2024 خواهدبود. غنا دارای سیستم پارلمانی چند حزبی است که که در حال حاضر تعداد بیست و سه حزب در کمیسیون انتخابات این کشور به ثبت رسیده است که از این میان حزب میهن پرستان نوین(NPP) و حزب کنگره دموکراتیک ملی (NDC)  به عنوان رقبای اصلی تأثیر گذار در این کشور، نقش آفرین هستند. از سال 2012 تاکنون قوه مقنّنه غنا متشکل از 275 نماینده از حوزه های انتخابیه تک عضوی بوده و وزرایی را منصوب می کند که اکثریت آنها طبق قانون اساسی باید از سوی پارلمان این کشور معرفی گردند. پارلمان غنا عمدتاً بر اساس خطوط پارلمانی وست مینستری عمل نموده و دولت نمی تواند بدون تصویب مجلس، هیچ توافق بین المللی را منعقد کند. در حال حاضر دو حزب عمده دارای کرسی های یکسانی در پارلمان می باشند. در حال حاضر 137 نماینده از حزب NDC و 137 نماینده از حزب NPP و یک نماینده مستقل بوده و آقای آلبان باگبین از حزب رقیب یعنی NDC رئیس مجلس غنا می باشد.

کشور غنا در سال‌های اخیر نقش فعالی در ارتقای ثبات منطقه‌ای ایفا کرده است و در امور بین‌المللی بسیار فعال می‌باشد.