واردات محصولات کشاورزی و مواد غذایی به اندونزی مستلزم رعایت مجموعه‌ای از استانداردها و مقررات است که برای اطمینان از ایمنی، کیفیت و انطباق با قوانین محلی طراحی شده‌اند. در ادامه، مهم‌ترین الزامات و استانداردهای لازم برای واردات این محصولات به اندونزی ارائه می‌شود

1. اطلاع‌رسانی قبلی (Prior Notice)- از تاریخ ۶ اکتبر ۲۰۲۴، آژانس قرنطینه اندونزی (IQA) اعلام کرده است که تمامی صادرکنندگان محصولات کشاورزی، از جمله محصولات حیوانی، گیاهی و شیلات، باید قبل از ارسال کالا به اندونزی، اطلاع‌رسانی قبلی (Prior Notice) را از طریق پورتال آنلاین مربوطه ارائه دهند. این الزام پیش‌تر فقط برای محصولات گیاهی تازه اعمال می‌شد، اما اکنون به تمامی محصولات کشاورزی گسترش یافته است.
2. گواهی حلال (Halal Certification)- از ۱۷ اکتبر ۲۰۲۴، تمامی محصولات غذایی وارداتی به اندونزی باید دارای گواهی حلال معتبر باشند. این قانون برای اطمینان از انطباق محصولات با قوانین اسلامی در کشور با اکثریت مسلمان اندونزی وضع شده است. Reuters
3. مالیات بر ارزش افزوده (VAT) برای محصولات لوکس- از ۱ ژانویه ۲۰۲۵، دولت اندونزی مالیات بر ارزش افزوده ۱۲ درصدی را برای برخی محصولات کشاورزی لوکس مانند گوشت گاو ممتاز، گوشت خوک، میوه‌های خاص، غذاهای دریایی و برنج ویژه اعمال کرده است. این مالیات به منظور کنترل واردات این محصولات و حمایت از تولید داخلی وضع شده است. 
4. مقررات واردات محصولات حیوانی- بر اساس مقررات وزارت کشاورزی اندونزی (Regulation 15/2021)، واردکنندگان محصولات حیوانی مانند شیر، گوشت، تخم‌مرغ و عسل باید محصولات خود را از طریق پورتال آنلاین ثبت کرده و مدارک مورد نیاز از جمله گواهی بهداشت صادرات، گواهی مبدأ، گواهی تحلیل و گواهی حلال را ارائه دهند.
5. کنترل واردات محصولات غذایی فرآوری‌شده- سازمان غذا و داروی اندونزی (BPOM) فرآیند جدیدی را برای واردات محصولات غذایی فرآوری‌شده معرفی کرده است. بر اساس این فرآیند، واردکنندگان باید نامه اطلاع‌رسانی واردات (SKI) را از BPOM دریافت کنند. همچنین، محصولات وارداتی باید حداقل دو سوم از عمر مفید خود را در زمان ورود به اندونزی داشته باشند.
6. تغییرات در دسته‌بندی مواد غذایی و مواد اولیه-در ۲۴ فوریه ۲۰۲۵، BPOM تغییراتی در دسته‌بندی مواد غذایی و مواد اولیه مشتق‌شده از گیاهان یا حیوانات اعلام کرد. این تغییرات به منظور تطبیق با پیشرفت‌های علمی و فناوری در صنعت غذا اعمال شده‌اند.
7. مقررات قرنطینه برای دام زنده- واردات دام زنده، مانند گاو، به اندونزی مستلزم قرنطینه ۱۴ روزه است تا از شیوع بیماری‌هایی مانند تب برفکی و بیماری پوست گره‌ای جلوگیری شود. این اقدامات به منظور حفظ امنیت زیستی کشور اعمال می‌شوند.
8. برنامه‌های خودکفایی و محدودیت‌های واردات- دولت اندونزی برنامه‌هایی برای کاهش وابستگی به واردات و دستیابی به خودکفایی در تولید برخی محصولات کشاورزی مانند برنج، شکر، نمک و ذرت خوراک دام تا سال ۲۰۲۵ دارد. این ممکن است منجر به محدودیت‌ها یا تغییراتی در سیاست‌های وارداتی این محصولات شود.
9. بررسی و بازنگری مقررات واردات: در آوریل ۲۰۲۴، دولت اندونزی اعلام کرد که در حال بررسی و بازنگری مقررات واردات برای بیش از ۳۰۰۰ محصول است. این اقدام در پاسخ به نگرانی‌های صنایع داخلی درباره تأثیر این مقررات بر زنجیره تأمین و صادرات انجام شده است.توجه به این نکات و رعایت مقررات مذکور برای واردات موفق محصولات کشاورزی و مواد غذایی به اندونزی ضروری است.

واردات دارو و تجهیزات پزشکی به اندونزی مستلزم رعایت مجموعه‌ای از استانداردها و مقررات است که توسط وزارت بهداشت اندونزی تنظیم شده‌اند. در ادامه، به مهم‌ترین الزامات و فرآیندهای مرتبط با واردات این محصولات پرداخته می‌شود

1. ثبت‌نام و دریافت مجوزهای لازم

• ثبت شرکت در سیستم OSS- تمامی شرکت‌هایی که قصد واردات دارو یا تجهیزات پزشکی به اندونزی را دارند، باید ابتدا در سیستم ثبت‌نام یکپارچه آنلاین (OSS) ثبت‌نام کرده و شماره شناسایی کسب‌وکار (NIB) را دریافت کنند. این شماره به‌عنوان مجوز پایه برای واردات عمل می‌کند. Andaman Medical+1azregistration.com+1
• دریافت مجوز توزیع تجهیزات پزشکی (IDAK)- شرکت‌ها باید مجوز توزیع تجهیزات پزشکی (IDAK) را از وزارت بهداشت اندونزی دریافت کنند. این مجوز تأیید می‌کند که شرکت دارای شرایط لازم برای توزیع تجهیزات پزشکی است. InCorp Indonesia

2. ثبت محصولات و دریافت شماره مجوز توزیع (NIE)

• ثبت تجهیزات پزشکی- تمامی تجهیزات پزشکی باید در وزارت بهداشت اندونزی ثبت شده و شماره مجوز توزیع (NIE) دریافت کنند. این فرآیند شامل ارائه مدارک فنی، بالینی و اداری مرتبط با محصول است.
• طبقه‌بندی تجهیزات پزشکی- تجهیزات پزشکی بر اساس میزان ریسک به چهار کلاس A (کم‌خطر)، B (خطر متوسط پایین)، C (خطر متوسط بالا) و D (پرخطر) تقسیم می‌شوند. الزامات ثبت و ارزیابی برای هر کلاس متفاوت است.

3. رعایت استانداردهای تولید و توزیع

• گواهینامه ISO 13485-تولیدکنندگان باید گواهینامه ISO 13485 را ارائه دهند که نشان‌دهنده رعایت استانداردهای مدیریت کیفیت در تولید تجهیزات پزشکی است.
• رعایت دستورالعمل‌های توزیع خوب (CDAKB)- شرکت‌های توزیع‌کننده باید مطابق با دستورالعمل‌های توزیع خوب تجهیزات پزشکی (CDAKB) عمل کرده و از کیفیت و ایمنی محصولات در طول زنجیره تأمین اطمینان حاصل کنند.

4. الزامات برچسب‌گذاری و مستندسازی

• برچسب‌گذاری به زبان اندونزیایی- تمامی محصولات باید دارای برچسب‌هایی به زبان اندونزیایی باشند که اطلاعات لازم را به‌صورت واضح و قابل فهم ارائه دهند.
• ارائه مدارک فنی و بالینی-برای ثبت محصول، ارائه مدارک فنی، داده‌های بالینی، گواهینامه‌های کیفیت و سایر مستندات مرتبط ضروری است.

5. نظارت پس از بازار (Post-Market Surveillance)

• آزمایش‌های دوره‌ای پس از بازار- وزارت بهداشت اندونزی از توزیع‌کنندگان می‌خواهد که به‌صورت دوره‌ای (حداقل هر دو سال یک‌بار) آزمایش‌های پس از بازار را برای اطمینان از تداوم کیفیت و ایمنی محصولات انجام دهند.

6. مالکیت خارجی و سرمایه‌گذاری

• مالکیت کامل خارجی-از فوریه 2021، شرکت‌های خارجی مجاز به داشتن مالکیت 100٪ در شرکت‌هایی هستند که تجهیزات پزشکی را وارد و مجوزهای مربوطه را دریافت می‌کنند.

استانداردهای لازم برای واردات لوازم خانگی و الکترونیکی به اندونزی

برای واردات لوازم خانگی و الکترونیکی به اندونزی، رعایت مجموعه‌ای از استانداردها و مقررات ضروری است تا اطمینان حاصل شود که محصولات وارداتی با الزامات کیفیت، ایمنی و عملکرد تعیین‌شده توسط دولت اندونزی همخوانی دارند. در ادامه، مهم‌ترین استانداردها و گواهینامه‌های مورد نیاز برای این محصولات معرفی می‌شوند:

1. گواهینامه SNI (Standar Nasional Indonesia)

SNI استاندارد ملی اندونزی است که توسط سازمان استانداردسازی ملی اندونزی (BSN) تدوین شده و برای تضمین کیفیت و ایمنی محصولات به کار می‌رود. برای برخی از محصولات، از جمله لوازم خانگی و الکترونیکی، دریافت گواهینامه SNI الزامی است.

محصولات مشمول گواهینامه اجباری SNI شامل موارد زیر هستند

• تلویزیون‌ها: انواع تلویزیون‌های LCD و CRT با اندازه صفحه‌نمایش حداکثر ۵۵ اینچ.
• دستگاه‌های پخش دیسک (DVD و Blu-Ray) دستگاه‌های پخش مستقل DVD و Blu-Ray.
• سیستم‌های صوتی خودرو (Car Head Units) دستگاه‌های پخش کاست، دیسک نوری و فرمت‌های دیجیتال صوتی و تصویری.
• بلندگوهای فعال (Active Speakers) بلندگوهای مستقل که بخشی از محصولات دیگر نیستند.
• گیرنده‌های دیجیتال تلویزیون (Set Top Boxes) گیرنده‌های دیجیتال برای سیستم‌های ماهواره‌ای، زمینی و کابلی. 

مراحل دریافت گواهینامه SNI

1. ثبت علامت تجاری در اندونزی: در صورت ثبت نشدن، ارائه نامه ثبت علامت تجاری.
2. ارائه درخواست به یک نهاد صدور گواهینامه SNI (LSPro) همراه با مدارک مورد نیاز مانند مشخصات فنی محصول، فرآیند تولید، و مستندات کنترل کیفیت.
3. انجام آزمایش‌های محصول در آزمایشگاه‌های معتبر: برای اطمینان از انطباق با استانداردهای SNI.
4. بازرسی کارخانه تولیدی: برای ارزیابی سیستم مدیریت کیفیت و فرآیندهای تولید.
5. صدور گواهینامه SNI و الصاق نشان SNI بر روی محصول یا بسته‌بندی آن.

2. گواهینامه POSTEL (SDPPI)

برای دستگاه‌های الکترونیکی که از طیف رادیویی استفاده می‌کنند، مانند تلفن‌های هوشمند، لپ‌تاپ‌ها، تلویزیون‌ها، بلندگوهای بی‌سیم و روترهای Wi-Fi، دریافت گواهینامه POSTEL از وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات اندونزی الزامی است. این گواهینامه به مدت سه سال معتبر است. 

مدارک مورد نیاز برای گواهینامه POSTEL

• مجوز کسب‌وکار و مدارک صلاحیت مرتبط.
• مشخصات فنی دقیق محصول.
• نمونه‌ها و گزارش‌های آزمایشگاهی در صورت انجام آزمایش در آزمایشگاهی خارجی که توسط وزارت ارتباطات اندونزی به رسمیت شناخته شده باشد، نیازی به انجام مجدد آزمایش در اندونزی نیست.

3. گواهینامه K3L

این گواهینامه به مسائل امنیت، ایمنی، سلامت و محیط‌زیست مرتبط است. محصولات الکترونیکی تولید داخل یا وارداتی که به این حوزه‌ها مرتبط هستند، باید قبل از فروش، شماره ثبت K3L را دریافت کنند.

مراحل دریافت گواهینامه K3L

1. انجام آزمایش‌های محصول.
2. ارائه درخواست از طریق سیستم الکترونیکی مجوزهای دولتی برای دریافت شماره K3L.
3. الصاق شماره ثبت K3L بر روی بسته‌بندی یا برچسب محصول قبل از عرضه به بازار.

4. الزامات برچسب‌گذاری

تمام کالاهای مصرفی وارداتی باید دارای برچسبی باشند که اطلاعات مربوط به نماینده واردکننده را مشخص کند. اطلاعات روی برچسب باید به‌صورت واضح و قابل‌فهم به زبان اندونزیایی (Bahasa Indonesia) نوشته یا چاپ شود. از سپتامبر ۲۰۱۵، وزارت تجارت اندونزی مقررات جدیدی را صادر کرده که الزامات برچسب‌گذاری را برای برخی کالاهای وارداتی تسهیل می‌کند.

رعایت این استانداردها و دریافت گواهینامه‌های مذکور برای اطمینان از انطباق محصولات با قوانین اندونزی و تسهیل فرآیند واردات و فروش در بازار این کشور ضروری است.

استانداردهای برای واردات محصولات معدنی و صنعتی

واردات محصولات معدنی و صنعتی به اندونزی مستلزم رعایت مجموعه‌ای از استانداردها، مقررات و الزامات است که به‌منظور حفظ ایمنی، کیفیت و حمایت از صنایع داخلی تدوین شده‌اند. در ادامه، مهم‌ترین موارد مرتبط با این موضوع ارائه می‌شود

1. کالاهای ممنوعه و محدودشده برای واردات

بر اساس مقررات شماره 18 سال 2021 وزارت تجارت اندونزی، برخی کالاها برای واردات ممنوع یا محدود شده‌اند. در حوزه محصولات صنعتی، ابزارهای دستی تکمیل‌شده (مانند ابزارهای دستی آماده مصرف)، مواد مخرب لایه اوزون، و مواد شیمیایی خاص از جمله کالاهای ممنوعه هستند. 

2. الزامات مجوز و اسناد وارداتی

برای واردات کالاهای معدنی و صنعتی، واردکنندگان باید دارای شماره شناسایی واردکننده (API) باشند. این شماره به دو نوع تقسیم می‌شود

• API-Uعمومی- برای واردکنندگانی که کالاها را برای فروش مجدد وارد می‌کنند.
• API-P تولیدی- برای تولیدکنندگانی که کالاها را برای استفاده در فرآیند تولید خود وارد می‌کنند.

علاوه بر این، برخی کالاها ممکن است نیاز به شماره شناسایی واردکننده خاص (NPIK) داشته باشند که برای کالاهای حساس مانند الکترونیک و منسوجات اعمال می‌شود. 

3. استاندارد ملی اندونزی (SNI)

برخی از محصولات صنعتی باید با استاندارد ملی اندونزی (SNI) مطابقت داشته باشند. این استانداردها به‌منظور اطمینان از کیفیت و ایمنی محصولات تدوین شده‌اند. تولیدکنندگان و واردکنندگان باید گواهینامه SNI را از نهادهای معتبر دریافت کنند. 

4. تعرفه‌ها و مالیات‌های وارداتی

اندونزی تعرفه‌های مختلفی برای کالاهای وارداتی اعمال می‌کند. میانگین تعرفه‌های اعمال‌شده برای محصولات غیرکشاورزی حدود 8.0 درصد است. با این حال، برخی کالاها ممکن است تعرفه‌های بالاتری داشته باشند، به‌ویژه آن‌هایی که با تولیدات داخلی رقابت می‌کنند. 

5. اقدامات ضد دامپینگ و حمایت از صنایع داخلی

دولت اندونزی برای حمایت از صنایع داخلی، ممکن است تعرفه‌های ضد دامپینگ بر روی برخی کالاهای وارداتی اعمال کند. به‌عنوان مثال، در مارس 2025، اندونزی تعرفه ضد دامپینگ بر روی فیلم نایلونی وارداتی از چین، تایلند و تایوان اعمال کرد. 

6. بازنگری و تغییرات در مقررات واردات:

در آوریل 2024، دولت اندونزی اعلام کرد که در حال بازنگری مقررات واردات برای بیش از 3000 محصول است. این اقدام در پاسخ به نگرانی‌های صنایع داخلی درباره تأثیر این مقررات بر زنجیره تأمین و صادرات انجام شده است.

7. مدیریت عرضه مواد معدنی

اندونزی به‌عنوان یکی از تولیدکنندگان بزرگ نیکل، در تلاش است تا عرضه سنگ نیکل را مدیریت کرده و قیمت‌ها را حمایت کند. این اقدامات می‌توانند بر واردات و صادرات محصولات معدنی تأثیر بگذارند

قوانین اصلی قرنطینه در اندونزی

1. قانون شماره ۲۱ سال ۲۰۱۹ درباره قرنطینه حیوانات، ماهی‌ها و گیاهان
• این قانون چارچوب کلی برای اقدامات قرنطینه‌ای را تعیین می‌کند و هدف آن جلوگیری از ورود، انتشار و خروج آفات و بیماری‌های قرنطینه‌ای است. همچنین، این قانون نظارت بر ایمنی و کیفیت مواد غذایی، خوراک دام، محصولات مهندسی ژنتیک، منابع ژنتیکی، عوامل بیولوژیکی، گونه‌های مهاجم خارجی، گیاهان و حیوانات وحشی و گونه‌های در معرض خطر را شامل می‌شود.
2. مقررات دولتی شماره ۲۹ سال ۲۰۲۳ برای اجرای قانون شماره ۲۱ سال ۲۰۱۹
• این مقررات جزئیات اجرایی قانون فوق را مشخص می‌کند و فرآیندهای قرنطینه‌ای را که قبلاً در مقررات مختلف پراکنده بودند، یکپارچه می‌سازد. این مقررات به موضوعاتی مانند دسته‌بندی بیماری‌ها و آفات، محصولات حیوانی، گیاهی و ماهی، افزودنی‌های غذایی و خوراک دام، مناطق قرنطینه، و واردات و صادرات گونه‌ها می‌پردازد. 
3. مقررات وزیر کشاورزی شماره ۱۷/Permentan/KR.120/5/2017 درباره اسناد قرنطینه حیوانات
• این مقررات نوع و فرم اسناد مورد نیاز برای انجام اقدامات قرنطینه‌ای را تعیین می‌کند و فرآیندهای پر کردن و استفاده از این اسناد را مشخص می‌نماید.

اقدامات قرنطینه‌ای برای واردات حیوانات

• مجوز واردات
• واردکنندگان باید مجوز واردات را از اداره دامپروری کشور دریافت کنند. فرآیند اخذ این مجوز حدود ۵ هفته طول می‌کشد و این مجوز به مدت ۹۰ روز معتبر است.
• قرنطینه در مقصد
• تمام حیوانات وارد شده به اندونزی باید یک دوره قرنطینه ۱۴ روزه را در مراکز تعیین‌شده طی کنند تا از سلامت آن‌ها اطمینان حاصل شود و از ورود بیماری‌هایی مانند تب برفکی و بیماری پوست گره‌ای جلوگیری شود. 

اقدامات قرنطینه‌ای برای واردات گیاهان

• گواهی بهداشت گیاهی
• تمام گیاهان یا قسمت‌های گیاهی وارداتی باید دارای گواهی بهداشت گیاهی از کشور مبدأ باشند که سلامت آن‌ها را تأیید می‌کند.
• بازرسی و نظارت
• این محصولات در نقاط ورودی تعیین‌شده مورد بازرسی و نظارت قرار می‌گیرند و در صورت لزوم، اقدامات قرنطینه‌ای مانند جداسازی، مشاهده و درمان بر روی آن‌ها اعمال می‌شود.

آژانس قرنطینه اندونزی

در سال ۲۰۲۳، با تصویب مقررات ریاست جمهوری شماره ۴۵، آژانس قرنطینه اندونزی تأسیس شد. این آژانس مسئول اجرای وظایف دولتی در زمینه قرنطینه حیوانات، ماهی‌ها و گیاهان است و هدف آن جلوگیری از ورود، خروج و گسترش آفات و بیماری‌های قرنطینه‌ای، منابع ژنتیکی، عوامل بیولوژیکی، گونه‌های مهاجم خارجی، گیاهان و حیوانات وحشی و گونه‌های نادر است. 

توسعه‌های اخیر

در اکتبر ۲۰۲۴، آژانس قرنطینه اندونزی اعلام کرد که از تاریخ ۶ اکتبر ۲۰۲۴، صادرکنندگان باید "اطلاعیه قبلی" را قبل از ارسال تمام کالاهای کشاورزی ارائه دهند. این الزام قبلاً محدود به محصولات گیاهی بود، اما اکنون به تمام محصولات کشاورزی از جمله گوشت، لبنیات، محصولات شیلات و بذرها گسترش یافته است. رعایت این قوانین و استانداردها برای اطمینان از سلامت عمومی، حفاظت از محیط‌زیست و تسهیل تجارت بین‌المللی ضروری است.