اخبار اقتصادی کلمبیا
گزیده اخبار و تحولات اقتصادی جمهوری کلمبیا در هفته سوم مرداد ماه 1404 مندرج در رسانه‌ها و روزنامه‌های این کشور به شرح زیر ارائه می‌گردد.
پیش‌بینی مرکز ملی آمار اداری کلمبیا: این کشور در سال ۲۰۳۶، جمعیت سالمندان بیشتری نسبت به کودکان خواهد داشت
بر اساس گزارش مرکز ملی آمار اداری کلمبیا (دانه)[1] تا سال ۲۰۳۶ تعداد افراد بالای ۶۰ سال در این کشور از جمعیت کودکان زیر ۱۵ سال بیشتر خواهد شد. در حال حاضر، میانگین سنی کشور ۳۲ سال است و تنها ۱۰ درصد جمعیت بالای ۶۵ سال دارند، اما تا سال ۲۰۵۰ این نسبت به یک‌پنجم و تا ۲۰۷۰ به یک‌سوم خواهد رسید. امید به زندگی نیز در حال افزایش است و انتظار می‌رود تا پنجاه سال آینده به ۸۵ سال برسد. "پیئه داد اوردینولا"، رئیس دانه، در یک نشست تخصصی در بوگوتا هشدار داد که هرچند کلمبیا هنوز در مرحله بهره‌برداری از مزیت جمعیتی بوده، ولی این دوره به‌سرعت در حال پایان یافتن است؛ چراکه نرخ تولد به‌شدت کاهش‌یافته و فقط در سال ۲۰۲۴ به ۴۴۵.۰۱۱ تولد محدودشده است. از سوی دیگر، کشورهایی چون شیلی، اروگوئه و کوبا پیش‌تر وارد مرحله پیری شده‌اند، درحالی‌که کلمبیا، برزیل، آرژانتین، مکزیک و پاناما هنوز در مرحله میانی قرار دارند. اوردینولا همچنین به عواملی نظیر نرخ بالای مرگ‌ومیر مردان جوان براثر خشونت‌ها، کاهش سریع تولدها و اثرات مهاجرت ونزوئلایی‌ها اشاره کرد که ساختار جمعیتی کشور را به‌طور خاصی تحت تأثیر قرار داده‌اند. در سطح منطقه‌ای نیز تفاوت‌های چشمگیری مشاهده می‌شود. برای مثال، در مناطقی مانند آمازون، "اورینوکو"، "وایوپِس"، "ویچادا"، "گوایاره" و "لاگواخیرا" تنها ۶ درصد جمعیت سالمند هستند، درحالی‌که مناطقی مانند بوگوتا، محور قهوه و مرکز کشور نشانه‌های روشنی از پیری شتاب‌زده نشان می‌دهند. نرخ مرگ‌ومیر نیز در سال‌های اخیر نوسان داشته است: برای نمونه بین سال‌های ۲۰۱۵ تا ۲۰۱۹ ثابت بوده (حدود ۴.۸ در هزار)، در سال ۲۰۲۱ به علت پاندمی‌به ۷.۱ رسیده و در سال ۲۰۲۴ به ۵.۲ کاهش‌یافته است. در میان سالمندان بالای ۶۰ سال نیز این نرخ از ۳۶.۱ در سال ۲۰۲۱ به ۲۵.۴ در سال ۲۰۲۴ کاهش‌یافته است. اوردینولا تأکید کرد که پیری جمعیت، اگرچه نتیجه سرمایه‌گذاری‌های مثبت اجتماعی در آموزش، سلامت و زیرساخت است، اما توزیع آن عادلانه نبوده و در مناطق مختلف کشور شکاف‌های بزرگی ایجاد کرده است. او هشدار داد که این تحول جمعیتی چالش‌های مالی بزرگی به همراه دارد، به‌ویژه در حوزه سلامت و بازنشستگی، چراکه هم‌اکنون ۲۵٪ از سالمندان هیچ درآمدی در دوران پیری ندارند. در همین راستا، پیشنهاد شد که از فرصت‌های جمعیتی باقیمانده از طریق افزایش سرمایه انسانی جوانان، ترویج اشتغال رسمی، اصلاح نظام بازنشستگی و تشویق به پس‌انداز خانوارها استفاده شود. به‌ویژه تأکید شد که پس‌انداز بازنشستگی نباید به‌عنوان مالیات تلقی شود، بلکه ابزاری ضروری برای تضمین آینده‌ای پایدار برای نسل‌های آینده است.
https://www.presidencia.gov.co/prensa/Paginas/En-2036-Colombia-tendra-mas-adultos-mayores-que-ninos-proyeccion-del-Dane-250723.aspx
در شش‌ماهه نخست سال ۲۰۲۵، میزان مالیات وصول‌شده در کلمبیا توسط دیان به ۱۴۹.۱۵ تریلیون پزو رسید
در نیمه نخست سال ۲۰۲۵، مجموع درآمد مالیاتی کلمبیا به ۱۴۹٫۱۵ تریلیون پزو رسید. بر اساس گزارش منتشرشده از سوی اداره مالیات و گمرکات ملی (دیان)[2]، عمده این درآمد از پنج منبع اصلی تأمین‌شده است. در صدر آن‌ها، مالیات بر درآمد از طریق کسر در منبع با رقم ۴۸٫۲ تریلیون پزو قرار دارد که ۳۲٫۳ درصد از کل درآمد را تشکیل می‌دهد. در مرتبه دوم، مالیات بر فروش با ۳۱٫۷ تریلیون پزو معادل ۲۱٫۳ درصد قرارگرفته و پس‌ازآن، حقوق گمرکی با ۲۴٫۳ تریلیون پزو (۱۶٫۳ درصد)، مالیات بر درآمد سالانه با ۲۳٫۷ تریلیون پزو (۱۵٫۸ درصد) و سایر منابع با ۲۱٫۳ تریلیون پزو (۱۴٫۳ درصد) جای گرفته‌اند. از کل درآمد مذکور، ۱۲۴٫۸ تریلیون پزو مربوط به مالیات‌های ناشی از فعالیت‌های اقتصادی داخلی بوده که ۸۳٫۶۷ درصد از مجموع را در برمی‌گیرد، درحالی‌که ۲۴٫۳۵ تریلیون پزو معادل ۱۶٫۳۳ درصد از محل مالیات‌های مرتبط با تجارت خارجی به‌دست‌آمده است. همچنین، در این بازه شش‌ماهه، دولت از طریق ابزار "تیدیس"[3] (اوراق بازپرداخت مالیاتی) موفق شده ۱۱٫۲ تریلیون پزو دیگر از مؤدیان دریافت کند. در خصوص ماه ژوئن به‌تنهایی، دیان اعلام کرد که مجموع درآمد مالیاتی کشور ۲۱٫۸۶ تریلیون پزو بوده است. بیشترین سهم در این ماه نیز به مالیات بر درآمد از طریق کسر در منبع اختصاص داشته که به ۷٫۲ تریلیون پزو (معادل ۳۳٫۲ درصد) رسیده است. در ادامه، مالیات سالانه بر درآمد با ۷٫۱ تریلیون پزو (۳۲٫۶ درصد)، حقوق گمرکی با ۴٫۲ تریلیون پزو (۱۹٫۳ درصد) و سایر منابع با ۳٫۲ تریلیون پزو (۱۴٫۹ درصد) قرار داشتند. از این میزان، ۱۷٫۶۳ تریلیون پزو معادل ۸۰٫۶۶ درصد حاصل از مالیات‌های داخلی و ۴٫۲۳ تریلیون پزو معادل ۱۹٫۳۴ درصد از محل مالیات‌های تجارت خارجی بوده است. لازم به ذکر بوده که در همین ماه، مبلغ ۸۸۸ میلیارد پزو نیز از طریق تیدیس پرداخت‌شده است. درنهایت، اداره دیان در قالب اقدامات کنترلی و نظارتی خود در نیمه نخست سال، توانسته ۲۸٫۲ تریلیون پزو اضافه بر درآمد عادی مالیاتی جمع‌آوری کند. این رقم از مسیرهای مختلفی تأمین‌شده؛ ازجمله مدیریت پرونده‌های مالیاتی به مبلغ ۵٫۸۵ تریلیون پزو، اقدامات تشویقی به پرداخت داوطلبانه با ۶٫۵۱ تریلیون پزو، کنترل‌های انبوه و سامانمند با ۹٫۱۵ تریلیون پزو، اظهارنامه‌های پیشنهادی با ۳٫۰۱ تریلیون پزو، ممیزی مالیاتی و فرایندهای رسمی‌سازی که هرکدام ۱۴۴ میلیارد پزو درآمد داشتند و درنهایت، فاکتور الکترونیکی که ۲٫۵۳ تریلیون پزو به درآمد عمومی افزوده است.
https://www.presidencia.gov.co/prensa/Paginas/En-el-primer-semestre-de-2025-el-recaudo-tributario-de-la-Dian-fue-de-149punto15-billones-250722.aspx
نرخ بیکاری در سال ۲۰۲۶ به‌دنبال اصلاحات کار، ۱.۲ واحد درصد افزایش خواهد یافت
اصلاحات جدید قانون کار در کلمبیا که از سال ۲۰۲۵ وارد فاز اجرایی شده، تغییرات مهمی در نحوه استخدام، قراردادها، و پرداخت حق‌الزحمه‌ها ایجاد کرده است. این تغییرات که شامل افزایش در نرخ‌های شب‌کاری، تعطیلات و یک‌شنبه‌ها می‌شود، به‌طور مستقیم موجب افزایش میانگین هزینه‌های نیروی کار تا حدود ۷.۶۳ درصد برای کارفرمایان شده است. در نتیجه، بسیاری از شرکت‌ها به دنبال راهکارهایی برای جبران این هزینه‌ها هستند، از جمله کاهش یا تثبیت سطح فعلی نیروی انسانی و عدم استخدام نیروهای جدید به‌صورت دائم. طبق گزارش واحد تحقیقات اقتصادی بانکلمبیا، این اصلاحات می‌توانند در سال ۲۰۲۶ نرخ بیکاری را بین ۰.۶ تا ۱.۲ درصد افزایش دهند، به‌طوری‌که پیش‌بینی می‌شود نرخ بیکاری از ۱۰.۴ درصد در سال ۲۰۲۵ به ۱۱ درصد در سال آینده برسد. این افزایش معادل از دست رفتن حدود ۴۲۲.۰۰۰ شغل در ۱۳ بخش اصلی اقتصادی کشور است. در این میان، نیروی کار تحصیل‌کرده بیشترین آسیب را خواهد دید؛ بیش از ۱۸۳.۰۰۰ نفر از افراد دارای مدرک دانشگاهی در سال ۲۰۲۶ شغل خود را از دست خواهند داد. بخش‌های تجارت، ساخت‌وساز، تولید و کشاورزی نیز از جمله زیان‌دیده‌ترین حوزه‌ها خواهند بود. در مجموع، هرچند اصلاحات کار با هدف ارتقای عدالت اجتماعی و حمایت از حقوق کارگران طراحی شده، اما در عمل ممکن است به افزایش بیکاری، فشار بر کارفرمایان، رکود در استخدام رسمی و در نهایت کاهش کیفیت اشتغال منجر شود. این شرایط می‌تواند تهدیدی جدی برای ثبات اقتصادی و اجتماعی کشور باشد، مگر آن‌که با سیاست‌های مکمل و حمایت‌های هدفمند اصلاح شود.
https://www.larepublica.co/economia/desempleo-subiria-1-2-puntos-porcentuales-a-causa-de-la-reforma-laboral-durante-2026-4189983
دونالد ترامپ مسیر صادرات گل‌های کلمبیایی را دشوارتر می‌کند
گل‌های کلمبیایی، صنعتی که بیش از ۲ میلیارد دلار صادرات سالانه را نمایندگی می‌کند، اکنون با چالشی تازه در مسیر خود به‌سوی ایالات‌متحده روبه‌روست؛ دولت دونالد ترامپ تعرفه‌ای پایه معادل ۱۰ درصد را بر تقریباً تمام واردات اعمال کرده است؛ سیاستی که باهدف تقویت صنعت داخلی آمریکا اتخاذشده، اما روابط تجاری با کشورهایی چون کلمبیا را تهدید به تضعیف می‌کند. هرچند این اقدام با شعار پوشش کلی معرفی شد، اما در عمل شامل معافیت‌های استراتژیک متعددی است. بنا بر اعلام اتاق بازرگانی کلمبیا-آمریکا (آمچام)[4]، حدود ۵۱ درصد از صادرات کلمبیا، ازجمله نفت، طلا و برخی محصولات کشاورزی، همچنان بدون تعرفه وارد آمریکا می‌شوند. بااین‌حال، صنعت گل از چنین معافیتی بهره‌مند نیست. "ماریا کلودیا لاکوتور"، رئیس اجرایی آمچام اعلام کرد: "با تاب‌آوری و تمرکز بر رقابت‌پذیری، این بخش به شکلی عمل‌گرایانه پاسخ داده و بر کیفیت، کارآمدی و استمرار تجاری تمرکز کرده است. گل‌های کلمبیایی به‌واسطه شناخته شدن بین‌المللی و نظام لجستیکی تثبیت‌شده، جایگاه خود را حفظ کرده‌اند. کلمبیا همچنان نسبت به رقبایش دارای مزیت نسبی است: اکوادور و هلند با تعرفه‌هایی معادل ۱۶.۸ درصد مواجه‌اند. در این شرایط، حتی با اعمال تعرفه ۱۰ درصدی، کلمبیا می‌تواند جذاب‌ترین تأمین‌کننده باقی بماند". کلمبیا ۷۵ درصد از تولید گل خود را به ایالات‌متحده صادر می‌کند و این کشور بزرگ‌ترین بازار مقصد آن است. بااینکه تاکنون دولت کلمبیا نامه‌ای رسمی مبنی بر اعمال تعرفه‌های جدید بر بخش گل دریافت نکرده، اتاق بازرگانی تخمین می‌زند که ۲۵ درصد احتمال وجود دارد که از اول اکتبر ۲۰۲۵، موانع تجاری جدیدی وضع شود. در همین راستا، کلمبیا در تاریخ ۱۶ جولای، درخواست مذاکره‌ای را به دفتر نماینده تجاری ایالات‌متحده ارسال کرده تا از بخش‌های حساس، مانند صنعت گل، حمایت کند. کلمبیا در یک رقابت بازمان قرار دارد. اگرچه برای گفتگو آمادگی دارد، اما همچنان نیازمند تقویت استدلال‌های فنی و همسویی با الزامات قانونی ایالات‌متحده است، به‌ویژه در حوزه سرمایه‌گذاری‌های راهبردی و کنترل صادرات.
https://www.semana.com/economia/macroeconomia/articulo/trump-endurece-el-camino-para-las-flores-colombianas-este-es-el-peso-de-los-nuevos-aranceles/202500/#google_vignette
با اعمال تعرفه ۱۰ درصدی بر صادرات کلمبیا به ایالات‌متحده، صنایع نفت، قهوه، گل، موز و آووکادو تحت تأثیر قرار خواهند گرفت.
ایالات‌متحده تصمیم گرفته که تعرفه ۱۰ درصدی اضافی که از زمان دولت ترامپ بر واردات کالاهای کلمبیایی وضع‌شده بود را همچنان حفظ کند. این تصمیم پیامدهای مستقیمی‌بر بخش‌های صادرات کشاورزی و صنعتی کلمبیا دارد، هرچند تأثیر آن یکدست نیست؛ برخی کالاها در رقابت با کشورهایی که تعرفه‌های بالاتری دارند مزیت پیدا می‌کنند، درحالی‌که برخی دیگر، به‌ویژه در برابر کشورهایی مانند مکزیک که از تعرفه معاف‌اند، قدرت رقابت خود را از دست می‌دهند. پنج محصول اصلی کشاورزی کلمبیا (آووکادو هاس، قهوه، گل، به‌ویژه گل رز، موز نوع کندیش والری و لیمو طاهیتی) که نزدیک به ۳.۳۵۱ میلیون دلار صادرات داشته‌اند و تقریباً ۴۸ درصد از سبد صادراتی غیرمعدنی–غیرنفتی کلمبیا به آمریکا را تشکیل می‌دهند، در معرض بار مالی تقریبی ۳۳۵ میلیون دلاری سالانه قرار می‌گیرند. علاوه بر این، محصولات کشاورزی غیر سنتی نظیر فیله تیلاپیا، گیاهان معطر تازه و اوچووا نیز با ۱۲.۲ میلیون دلار هزینه اضافی مواجه خواهند شد. در بخش صنعتی، صادرات ترانسفورماتورهای الکتریکی با بیش از ۳۰۰ میلیون دلار صادرات، با افزایش هزینه در رقابت با مکزیک مواجه‌اند. صادرات در و پنجره‌های آلومینیومی و فولادی نیز همچنان مشمول تعرفه سنگین ۵۰ درصدی طبق بند ۲۳۲ امنیت ملی آمریکا هستند که به‌شدت توان رقابتی آن‌ها را در کوتاه‌مدت محدود کرده است. برخی محصولات مانند قهوه (با ۱۰ درصد تعرفه در مقابل ۵۰ درصد برای برزیل و ۲۰ درصد برای ویتنام)، گل‌ها (۱۰٪ در برابر ۲۳.۸ درصد برای اکوادور) و موز (۱۰ درصد در برابر ۱۵ درصد برای کاستاریکا و اکوادور) همچنان از مزیت نسبی برخوردارند؛ اما آووکادو به دلیل معافیت تعرفه‌ای مکزیک (۰ درصد) در وضعیت ضعف قرار دارد. طلا و نفت از تعرفه‌ها معاف هستند و با ۷ میلیارد دلار صادرات، شرایط فعلی خود را حفظ می‌کنند. بر اساس گفته‌های رئیس "انجمن ملی تجارت خارجی" (آنالدکس)[5]، تأثیر واقعی تعرفه‌ها به عواملی چون کشش تقاضا، نوع قراردادها و قدرت چانه‌زنی فروشندگان بستگی دارد. در برخی قراردادها، حدود ۲.۵ درصد هزینه به مصرف‌کننده منتقل می‌شود و بقیه توسط تولیدکننده جذب می‌شود. دولت آمریکا کشورها را بر اساس کسری یا مازاد تجاری با ایالات‌متحده دسته‌بندی کرده است: کشورهایی با کسری تجاری، تعرفه‌های بالاتر (۱۵ درصد یا بیشتر) دارند، درحالی‌که شرکای دارای مازاد، مانند کلمبیا، در سطح ۱۰ درصد نگه‌داشته می‌شوند؛ بنابراین، کلمبیا نسبت به کشورهایی مانند ویتنام (۲۰ درصد)، هند (۲۵ درصد)، اندونزی (۱۹ درصد)، میانمار (۴۰٪ درصد) و صربستان (۳۵ درصد) وضعیت بهتری دارد، اما در برابر مکزیک که تحت توافق‌نامه تجارت آزاد از تعرفه معاف است، موقعیت ضعیف‌تری دارد.
https://www.eltiempo.com/economia/sectores/con-el-arancel-10-por-ciento-para-colombia-con-estados-unidos-petroleo-cafe-flores-banano-y-aguacate-sentiran-el-impacto-3477475
[1] DANE
[2] DIAN
[3] TIDIS
[4] AmCham
[5] Analdex