سریلانکا بدنبال کسب عضویت در بریکس
در 21 می 2024، علی صبری، وزیر امور خارجه سریلانکا تمایل این کشور برای پیوستن به BRICS را اعلام کرد و از هند برای این هدف درخواست کمک نمود.
در 21 می 2024، علی صبری، وزیر امور خارجه سریلانکا تمایل این کشور برای پیوستن به BRICS را اعلام کرد و از هند برای این هدف درخواست کمک نمود. سریلانکا یکی از 30 کشوری است که به پیوستن به BRICS علاقه‌مند است و 15 کشور به طور رسمی درخواست خود را ارائه داده‌اند.
عضویت سریلانکا در BRICS واجد برخی فرصت ها و در عین حال چالش ها برای این کشور میباشد:
مزایای عضویت در بریکس برای سریلانکا:
- پیوستن بهBRICS می‌تواند مزایای اقتصادی قابل توجهی، از جمله تجارت بدون تعرفه و حمایت مالی برای توسعه زیرساخت‌ها را برای سریلانکا به ارمغان بیاورد؛
- موقعیت استراتژیک سریلانکا این کشور را به یک مقصد جذاب برای سرمایه‌گذاری تبدیل کرده است و ممکن است اقتصاد آن را تقویت کرده و آن را به یک مرکز تجارت و فناوری منطقه‌ای تبدیل نماید؛
- امکانات پیشرفته هوانوردی و دریانوردی ، همراه با سرمایه‌گذاری‌های زیرساختی توسط اعضایBRICS، می‌تواند اقتصاد سریلانکا را فراتر از گردشگری دگرگون کند؛
- عضویت درBRICS می‌تواند به سریلانکا کمک کند تا تنش‌های ژئوپلیتیکی، به ویژه بین چین و هند، را مدیریت کند و از روابط با هر دو کشور بهره‌مند شود و در عین حال از حمایت کل جامعه BRICS نیز بهره‌مند گردد.
BRICS در سال 2006 توسط برزیل، روسیه، هند و چین تشکیل شد. بعدها آفریقای جنوبی به این گروه پیوست. اولین اجلاسBRICS در 16 ژوئن 2009 در یکاترینبورگ، روسیه برگزار شد. شهر یکاترینبورگ به عنوان محل تولد BRICS، بر تعهد این ائتلاف به همکاری در بخش‌های مختلف، از جمله تجارت و سرمایه‌گذاری تا فناوری و نوآوری را تأکید دارد. در 1 ژانویه 2024، با عضویت ایران، مصر، اتیوپی و امارات متحده عربی، بریکس گسترش یافت. این گسترش از اهمیت بالایی برخوردار است زیرا نفوذ و جذابیت ائتلاف را افزایش داده و آن را از نظر منافع ژئوپلیتیکی و دیدگاه‌های منطقه‌ای متنوع‌تر می‌کند.
اکنونBRICS حدود 3.5 میلیارد نفر یعنی تقریباً 45٪ از جمعیت جهانی را پوشش می دهد. اقتصاد کشورهای عضو بیش از 28.5 تریلیون دلار ارزش دارد. بر اساس هدفگذاری BRICS قرار است یک نظم جهانی چندقطبی بر اساس احترام متقابل، برابری و رفاه مشترک ایجاد گردد. همچنین کشورهایBRICS دارای قدرت اقتصادی قابل توجهی هستند و حدود 44٪ از نفت خام جهان را تولید می‌کنند.