آفریقا خود را برای تامین سوخت فسیلی اروپا آماده میکند
اروپا برای متنوع سازی منابع انرژی خود به آفریقا روی آورده است.
روزنامه «زوددویچه تسایتونگ»، 3 اوت:
چند سال پیش یک میدان بزرگ گاز در غرب آفریقا کشف شد که هم در قلمرو موریتانی قرار دارد، هم در قلمرو سنگال. هر دو کشور نیز با تراستهای انرژی BP (انگلیس) و Kosmos Energy (ایالات متحده) قرارداد بستند تا گاز متعلق به خود را استخراج کنند.
از آنجا که دولتمردان آلمان به خاطر جنگ اوکراین میخواهند سریعاً از انرژی روسیه مستقل شوند، به کل جهان پرواز میکنند و دنبال شرکای جدید میگردند. در همین خصوس اُلاف شُولتس صدر اعظم آلمان در سفری به سنگال اظهار داشت شرکتهای آلمانی علاقهمندند از سنگال گاز طبیعی خریداری نمایند.
اولین محموله گاز سنگال قرار بود در سال جاری خریداری شود. اما به دلیل پاندمیکرونا و مشکلات زنجیرههای تحویل این پروژه تا سال 2023 عقب میافتد. انتظار میرود در ابتدای سال آتی میلادی حدود 2.1 میلیارد متر مکعب گاز طبیعی از سنگال تحویل گرفته شود. البته پتانسیل همکاری خیلی بیشتر از این حد است. لذا تصمیم درباره سرمایهگذاری بیشتر در این خصوص قرار است در ماه سپتامبر گرفته شود.
روزنامه Le Quotidien چاپ سنگال معتقد است ذخایر گازی (که بر اساس محاسبات) در این کشور وجود دارند در جهان بینظیر هستند و سنگال به زودی به یک تحویلدهنده بزرگ گاز تبدیل خواهد شد.
سایر شرکتها و دولتهای آفریقایی نیز محاسبه میکنند که با توجه به افزایش شدید قیمت حامل های انرژی آیا استخراج گاز و نفت به برای آنها هم مقرون به صرفه میباشد یا خیر. به همین دلیل در نیجریه و آنگولا قرار است ترمینالها گاز مایع (LNG) توسعه داده شوند و کشورهایی مانند موزامبیک، تانزانیا، جیبوتی و جمهوری کنگو نیز مایلند در این تجارت شرکت کنند و آن را توسعه دهند. به علاوه در نامیبیا، در حال انجام حفاری اکتشافی برای کشف میدانهای نفت و گاز در قسمتی از منطقه Okavango است
در سوی دیگر بازار شرکتهای بزرگ مانند BP (انگلستان)، Total (فرانسه)، ENI (ایتالیا)، Equinor (نروژ)، ReconAfrica (کانادا) به همراه شرکتهای چینی بر سر سودمندترین پروژهها در آفریقا با یکدیگر دعوا میکنند.
اما شرکتهای نفتی برای سرمایهگذاری در آفریقا ضمانت هایی میخواهند که در صورت شکست خوردن پروژه، هزینههای انجام شده بازپرداخت شوند. آلمان یکی از کشورهایی است که میتواند جهت دادن تضمینهای مالی به کشورهای آفریقایی از جمله سنگال کمک کند
اما این موضوع در اجلاس اخیر سران کشورهای G7 در آلمان باعث بحث و جدل شدید شد. چرا که کشورهایی نظیر آلمان در کنفرانس جهانی آب و هوا در نوامبر گذشته تعهد داده بودند از سال 2023 به بعد جهت انجام پروژههای مربوط به سوخت های فسیلی، منابع مالی خود را در اختیار کشورهای خارجی قرار ندهد. خصوصا که آژانس بینالمللی انرژی (IEA) در همین باره اعلام کرده بود بحرانهای آب و هوایی در سراسر جهان دیگر اجازه نمیدهد که پروژههای فسیلی جدید انجام شوند.
ولی از طرف دیگر به خاطر جنگ روسیه قرار است سرمایهگذاری در بخش گاز ( در صورتی که سرمایهگذاری با هدف 5.1 درجه سازمان ملل متحد هماهنگ باشد) مجاز تلقی شوند. هرچند در حال حاضر هیچکس نمیداند آیا این موضوع به عنوان مثال برای سنگال صادق است یا خیر؟
با این وجود معاون وزارت توسعه آلمان، از این تجارت دفاع میکند و میگوید اگر روسیه از بازار انرژی اروپا حذف شود، آلمان به کشورهای دیگری که گاز تحویل میدهند نیاز دارد و اگر کشوری مانند سنگال از میدانهای گاز خود برای گذار به انرژیهای تجدیدپذیر استفاده کند، این کار کاملاً درست است.
مضافا هنوز مشخص نیست که آیا برای استخراج گاز به کمک دولت آلمان نیاز است یا خیر. به عقیده وی سنگال میتواند هزینهها را آن قدر کاهش دهد که به حمایت کشورهای خارجی نیازی نباشد. اما به هر حال لازم است سنگال به اهداف آب و هوا احترام بگذارد.
وی همچنین به ریسکهای دیگر که کشورهای آفریقایی با آن مواجه هستند نیز اشاره کرد و گفت آلمان می خواهد از سال 2040 از انرژی مناسب برای حفاظت از آب و هوا استفاده کند. کشورهای دیگر گروه G7 نیز در سال 2045 آماده این کار هستند. در این صورت، مدت زمان نیاز به گاز آفریقا بسیار کوتاه است
در این شرایط اگر روسیه به صحنه سیاسی اروپا برگردد قادر خواهد بود بازار را به سرعت در سیطره خود در آورد. زیرا این کشور میتواند گاز را به قیمت ارزان استخراج و از طریق یک خط لوله به اروپا تحویل دهد. لذا این خطر وجود دارد که زیرساخت هایی که برای آن سرمایهگذاری میشوند در بلند مدت تکمیل نشود یا سود ده نباشد .این عدم اطمینان ممکن است پروژههای انرژیهای فسیلی در آفریقا را به خطر بیندازد.اما به هر حال مذاکرات درباره همکاری برای چرخش انرژی با کشورهای آفریقایی از جمله سنگال در جریان است...
منبع: روزنامه «زوددویچه تسایتونگ»، 3 اوت