آشنایی با بخش بهداشت و درمان نیکاراگوئه

در نظام بهداشت نیکاراگوئه ، وزارت بهداشت، سازمان تامین اجتماعی و بخش خصوص ایفای نقش می کنند.

نظام بهداشتی نیکاراگوا:

بخش بهداشت در نیکارگوا از پیچیدگی خاصی برخوردار است و این پیچیدگی میراث دولت های نئولیبرال قبلی است که در دهه 80 تلاش کردند تمامی این بخش را خصوصی کرده و از آنها خدمات خریداری کنند. اما از سال 2007 آقای اورتگا تلاش کرد با این سیستم مبارزه کرده و از خصوصی شدن کل نظام بهداشتی جلوگیری کند. در این راستا وزارت بهداشت اقدام به خرید بیمارستان و تقویت بیمارستان‌های پلیس و ارتش کرد. خدمات بهداشتی در نیکاراگوا از دو بخش دولتی و خصوصی تشکیل شده است و لذا سازمان تامین اجتماعی نیز به نوعی مخلوطی از بخش دولتی و خصوصی است.

تدوین و تنظیم قوانین و مقررات نظام بهداشتی در بخش های پزشکان، تجهیزات پزشکی، تامین نیازمندی‌های پزشکی، تسهیلات پزشکی، داروخانه‌ها، تولیدات دارویی، بیماری‌های همه گیر و اقلام خوراکی صرفا بر عهده وزارت بهداشت می‌باشد.  اما در حوزه ارائه خدمات پزشکی و درمانی درکشور نیکاراگوا سه نهاد مختلف به شرح ذیل در کنار یکدیگر فعالیت می‌کنند:

1- وزارت بهداشت:

- هزینه‌های وزارت بهداشت از محل بودجه عمومی‌کشور تامین می‌گردد. این وزارتخانه به 4.5 میلیون نفر از جمعت کشور خدمات ارائه می‌کند.

- وزارت بهداشت دارای 74 بیمارستان، 6147 تخت بیمارستانی، 148 مرکز بهداشتی و 1238 خانه بهداشت می‌باشد. این وزارتخانه همچنین وظیفه مبارزه و پیشگیری از بیماری‌های همه گیر برای کل جمعیت کشور را بر عهده دارد.

2- سازمان تامین اجتماعی:

- هزینه‌های سازمان تامین اجتماعی نیکاراگوا از محل دریافت حق بیمه اعضاء تامین می‌شود. 1.5 میلیون نفر از جمعیت نیکاراگوا تحت پوشش این سازمان قرار دارند. 15 درصد از حقوق کارمندان یا کارگران بابت تامین اجتماعی پرداخت می‌شود که ازاین مبلغ 7% سهم کارگر و 8% سهم کارفرما می‌باشد. 1.25 درصد از مجموع درآمد سازمان نیز از سوی دولت تامین می‌گردد. حدود 720 هزار کارمند و کارگر تحت پوشش تامین اجتماعی قرار دارند. با احتساب همسر و فرزندان زیر 12 سال، حدودا یک و نیم میلیون نفر تحت پوشش قرار دارند.

- تهیه و خرید نیازهای 4 ارائه دهنده خدمات بهداشتی بخش عمومی و 7 ارائه دهنده خدمات بهداشتی بخش دولتی (شامل  1879 تخت بیمارستانی) از دیگر وظایف سازمان می‌باشد.

- با بیمارستان‌های پلیس و ارتش همکاری داریم و از آنها خدمات خرید می‌کنیم. به این معنی که به این بیمارستان‌ها بابت خدماتی که به افراد دارای بیماری‌های خاص و پرهزینه رسیدگی می‌کنند، هزینه پرداخت می‌کنیم.

3- بخش خصوصی:

- هزینه‌های این بخش از محل خرجکرد بیماران تامین می‌شود.

- حدود یک درصد از مردم ( حدودا یکصد هزار نفر) تحت پوشش خدمات بخش خصوصی قرار دارند. بیشترین هزینه‌ها در بخش خصوصی در مطب ها پرداخت می‌شود.

- 5 الی 6 هزار پزشک در این بخش در ارائه خدمات پزشکی فعالیت دارند.

- بخش خصوصی دارای 8 بیمارستان، 4 هزار داروخانه و 254 آزمایشگاه می‌باشد.

 سرمایه گذاری مالی سازمان در بخش های اولویت دار بهداشت و مسکن به شرح ذیل می‌باشد:

1- تولید دارو: کارخانه تولید داروی راموس به ارزش 32 میلیون دلار،

2- تولید واکسن(با همکاری فدراسیون روسیه): موسسه Mechinkov به ارزش 14.7 میلیون دلار(نیکاراگوا 33% و روسیه 67%)،

3- شرکت پخش محصولات پزشکی: شرکت پخش صلیب آبی به ارزش 12 میلیون دلار،

4- ارائه خدمات پزشکی: شرکت خدمات ویژه پزشکی SERMESA، به ارزش 62 میلیون دلار،

5- کارخانه تولید و توزیع عینک Opticas Memo به ارزش 5 میلیون دلار،

بازار دارویی نیکاراگوا:

- طبق آمار گمرک، نیکاراگوا سالانه 350 الی 400 میلیون دلار دارو ( شامل آرایشی و شیر کودک) وارد می‌کند.

- تولید سالانه دارو در نیکاراگوا ( بغیر از صادرات)، 60 میلیون دلار است.

- صادرات سالانه داروی نیکاراگوا بین 10 الی 15 میلیون دلار است که بیشتر به کشورهای ونزوئلا، کوبا  دومنیکن صادر می‌شود.

- وزارت بهداشت سالانه 50 میلیون دلار و سازمان تامین اجتماعی 45 میلیون دلار دارو خریداری می‌کنند. داروهای خریداری شده توسط سازمان تامین اجتماعی اکثرا داروهای ضدسرطان هستند که یکی از اولویت های ما خرید این قبیل داروها از ایران است.

- وزارت بهداشت در سال حدود یک میلیون دلار داروی ضدسرطان خریداری می‌کند و عمده خریدهای دارویی سازمان تامین اجتماعی نیc به این قبیل داروها اختصاص دارد.

- بیمارستان‌های تحت پوشش سازمان تامین اجتماعی سالانه 40 میلیون دلار (شامل 460 نوع دارو، داروهای بی هوشی و مواد مصرفی رادیولوژی) خرید دارند.

- بیشترین هزینه‌های درمانی خانواده‌ها در بخش بیماری‌های قلبی و اعصاب است و داروخانه‌های خصوصی بیشترین فروش در این بخش را دارند.

- بیشتر آنتی بیوتیک ها و لوازم مصرفی توسط سازمان تامین اجتماعی ( برای مصرف سازمان و بیمارستان‌های تحت پوشش آن) خریداری می‌شود.

- وزارت بهداشت بر اساس بودجه و اولویت مصرف از طریق برگزاری مناقصه‌های عمومی‌به خرید دارو اقدام می‌کند. برای هر گروه دارویی (مثلا آنتی بیوتیک ها) صرفا یک مناقصه طی سال برگزار می‌شود تا نیازهای کل سال پوشش داده شود. این کار برای این است که هم تعداد مناقصه‌ها را کاهش داده شود و هم قیمت های مناسب تری از تولیدکنندگان دریافت گردد. هر سال بین 7 تا 10 مناقصه برگزار می‌شود. بودجه وزارت بهداشت برای خرید دارو در هر سال بین 45 تا 50 میلیون دلار است. علاوه بر ملزومات پزشکی و نیازهای آزمایشگاهی حدود 343 قلم دارو توسط وزارت بهداشت خریداری می‌شود.

-دو دسته از شرکت ها می‌توانند عرضه کننده نیازهای دارویی وزارت بهداشت باشند:

اول شرکت های پخش داروی داخلی که داروهای تایید شده توسط رگولاتوری وزارت بهداشت را عرضه می‌کنند و

دوم تولیدکنندگان خارجی دارو که مورد تایید وزارت بهداشت باشند.

پرداختی‌های سازمان تامین اجتماعی

سازمان تامین اجتماعی سه دسته پرداخت ذیل دارد:

1- پرداخت به بیمارستان‌ها بابت دارو بر اساس قرارداد امضاء شده برای هر فرد مراجعه کننده،

2- پرداخت هزینه‌های همودیالیز، 75 دلار برای هر بار دیالیز که هر بیمار سه بار درهفته دیالیز می‌شود،

3- برای سایر خدماتی که در قرار داد بیمه لحاظ نشده باشد، سازمان تامین اجتماعی دارو و ملزومات پزشکی مورد نیاز را از طریق شرکت پخش داروی صلیب آبی فراهم می‌کند،

- آنتینوپلاستیک ها و داروهای گران قیمت مستقیما توسط سازمان تامین اجتماعی از شرکت صلیب آبی خریداری می‌گردد.

- نحوه هزینه در بخش دارو در کشور نیکاراگوا به شرح ذیل می‌باشد:

          - وزارت بهداشت:  50 میلیون دلار

          - سازمان تامین اجتماعی: 45 میلیون دلار

          - بیمارستان‌ها ( پرداخت توسط موسسه تامین اجتماعی):  40 میلیون دلار

          - خرجکرد شخصی مردم : 250 میلیون دلار