تاثیر بحران کرونا بر اشتغال زنان در نیوزیلند

بنا بر گزارش اداره آمار نیوزیلند، با شروع بحران کرونا و تعیین سطح هشدارهای کشوری و تأثیر آن بر بازار کار نیوزیلند، زنان در مقایسه با مردان در معیارهای کلیدی بازار کار، دوران سخت تری را پشت سر گذاشته اند.

به نقل از اندرو نیل، مدیر یکی از موسسات پژوهشی در حوزه بازارکار، «نرخ بیکاری برای مردان و زنان به میزان مشابهی  به ترتیب 1.2 و 1.3 درصد در طول سه ماه ابتدای بحران افزایش یافت.  با این حال، تغییرات در طی هر فصل بعدی، تنها بخشی از موضوع را نشان می دهد. سه ماه اول سال 2020، پیش از آنکه بحران کرونا تاثیرات خود را نشان دهد بازار کار نیوزیلند تحت کنترل بود. تغییرات بین سه ماه اول و سه ماه سوم سال نشان می دهد در حالی که هر دوی مردان و زنان به طور منفی تحت تأثیر بوده اند، شرایط زنان به مراتب وخیم تر بوده است.

 

کاهش نامتناسب آمار زنان شاغل

در سطح کشوری، تعداد افراد شاغل که به صورت فصلی قرارداد داشتند، بین سه ماهه اول و سوم سال 2020 به میزان 31000 نفر کاهش پیدا کرد که بیش از دو سوم آن ( 22000 نفر) از قشر زنان بودند. در نتیجه، نرخ اشتغال زنان از 62.8 به 61.2 درصد در این بازه زمانی کاهش یافت. این نرخ برای مردان از 72.8 به 71.8 درصد کاهش یافته است.

آقای نیل می‌گوید: « کاهش شغلی که به صورت فصلی تعدیل شده بود، بیشتر از سوی زنان بود، در حالی که کاهش تعدیل نشده بین مردان و زنان مساوی بود. معمولاً، سه ماهه‌های دوم و سوم سال اشتغال مردان را پایین نشان می دهد، بنابراین ما تخمین‌های خود را به سمت بالا تنظیم می‌کنیم تا به حذف افت فصلی اشتغال کمک کنیم و امکان مقایسه معنی داری را در هر سه ماه سال ایجاد کنیم. در مقابل، سه ماهه اول  و آخر سال به منظور حذف افزایش های فصلی، به سمت پایین تعدیل می‌شوند. اشتغال برای زنان کمتر وابسته به فصل است، بنابراین چندان دستخوش تعدیل قرار نمی‌گیرند.»

بدون تعدیل، بین سه ماهه اول تا سوم سال 2020، 44،700 نفر کاهش اشتغال وجود داشته است که 24،200 نفر از آنها زن بودند. از این کاهش تعدیل‌نشده در زنان شاغل، 19،700 مورد مربوط به صنایع مرتبط با گردشگری، مانند اقامت، حمل‌ونقل مسافر، آژانس‌های مسافرتی، اپراتورهای مسافرتی، کافه‌ها و رستوران‌ها بوده است. در حالی که این صنایع فصلی هستند، اندازه این سقوط غیرمعمول است و احتمالاً به عوامل دیگر ناشی از بحران کرونا مرتبط است.

 

 

 

بیکاری و افزایش بهره گیری کم

بهره گیری کم (تعدیل فصلی) بین سه ماه اول و سوم سال 2020، به رقم 84،000 نفر افزایش پیدا کرد که در آن، 48،000 زن و 36،000 مرد، کمتر به کار گرفته شدند. نرخ بهره گیری پایین در سطح کشوری در این بازه زمانی به رقم 13.2 درصد رسید که این نرخ در جامعه زنان 16،2 درصد بوده است.

این نرخ در زنان، به طور نسبتاً مساوی ناشی از کم کاری (بیش از 22000 نفر) و بیکاری (بیش از 19000 نفر) بین سه ماهه اول و سوم سال 2020 است که با اندکی افزایش در نیروی کار بالقوه (بیش از 7000 نفر) همراه است.

مقدار قابل توجهی از افزایش کم بهره گیری مردان (بیش از 20،000) ناشی از کم کاری آنان بوده است، زیرا تعداد مردان شاغل که به صورت پاره وقت کار می‌کنند از 10.9 درصد به 11.7 درصد افزایش یافته است. برای اینکه یک فرد شاغل کم کار باشد، باید به صورت پاره وقت کار کند و در عین حال هم در جستجوی کار دیگری باشد و هم دسترسی خود را فراهم کند تا موقعیت کاری بیشتری پیدا کند ، بنابراین افزایش کار پاره وقت اغلب ارتباط نزدیکی با افزایش کم کاری دارد.

 

افزایش تعداد زنان غیر فعال در نیروی کار

در سه ماهه سوم سال 2020، تعداد زنان غیرفعال در نیروی کار (NILF) که به صورت فصلی تعدیل می‌شوند، به  1000 نفر افزایش یافت، در حالی که این تعداد در مردان به 6000 نفر کاهش یافت. این ارقام در تضاد با ارقام سه ماهه دوم همین سال است که در آن رشد 38،000 نفری نیروی کار غیر فعال در بین مردان و زنان به طور مساوی یکسان بود، زیرا محدودیت‌های بحران کرونا مانع از توانایی افراد برای جستجوی فعالانه کار می‌شد.

به گفته اداره آمار نیوزیلند «خارج بودن از نیروی کار لزوماً بار منفی برای مردم محسوب نمی‌شود. بازنشستگان، والدین خانه‌نشین  و کسانی که تمام وقت تحصیل می‌کنند، همگی ممکن است در نیروی کار نباشند و بسیاری از آنها از این شرایط راضی هستند. چیزی که می‌تواند نگران‌کننده باشد این است که ما شاهد افزایش افرادی هستیم که به رغم تمایل به کار کردن، نیروی کار فعال نیستند (کسانی که اظهار می‌کنند کار در دسترس نمی یابند یا مثلا مراقبت از کودک به آنها اجازه نداده است که نیروی کار بالقوه باشند». اطلاعات جمع آوری شده چند فصل ابتدای بحران کرونا توسط اداره آمار نیوزیلند که مربوط به داده‌های رفاهی خانوارها و نیروی کار خانگی (HLFS) است، تصویر متفاوتی از افراد غیر فعال در نیروی کار را نشان داده است، به طوری که تعدادی بالاترین و تعداد دیگری پایین‌ترین معیارهای رضایت از زندگی را داشته اند.