4 رویداد مهم اقتصادی سال 2020 در مالزی

بی شک سال 2020 سالی پر فراز و نشیب برای کل جهان بود که مالزی از آن مستثنی نیست. در این گزارش سعی شده 4 اتفاق و رویداد مهم اقتصادی سال 2020 در مالزی را بررسی نماییم.

1.سال کرونا

موج اول ویروس کرونا در مالزی با 22 مورد بین فاصله زمانی ماه ژانویه الی فوریه سال 2020 آغاز شد. موج دوم شیوع این ویروس پس از 11 روز عدم شناسایی مورد جدید از اواخر ماه فوریه آغاز و تا اواسط ماه سپتامبر با بیش از ده هزار مورد جدید ادامه پیدا کرد. موج سوم نیز در 4 ماه پایانی سال با بیش از صدهزار مورد جدید ادامه پیدا کرد. در این موج بود که رکورد ابتلا به بیماری در یک روز شکسته شد و برای اولین بار مالزی تعداد بیش از 2 هزار مبتلا به این ویروس در یک روز را در 24 نوامبر ثبت کرد.

بسیاری معتقدند یکی از دلایل همه گیری موج سوم، انتخابات ایالت صباح در ماه سپتامبر بوده است. از دیگر علل افزایش تعداد مبتلایان می‌توان به تجمعات گسترده بدون رعایت نکات بهداشتی، ورود غیر قانونی مهاجران، ازدحام بیش از حد زندانها و کمپ های اداره مهاجرت و همچنین غربالگری گسترده در مکان‌ها قرمز شناسایی شده اشاره کرد. مالزی سال 2020 را با تعداد 2525 مبتلای جدید که بالاترین تعداد مبتلایان در یک روز است به پایان رساند. 

تا کنون 78.7 درصد از 113010 مورد مبتلا به ویروس کرونا بهبود و 0.42 درصد از مبتلایان (471 مورد) فوت شده اند.

دولت مالزی در راستای جلوگیری از شیوع ویروس کووید-19 مقرراتی را تعیین کرد که به اختصار به آن MCO)Movement Control Order) یا دستور کنترل رفت و آمد می‌گویند. این مرحله از تاریخ 18 مارس شروع و تا تاریخ 3 می ادامه داشت. در ادامه دولت تصمیم گرفت جهت ایجاد تعادل بین حفاظت از مردمان و اقتصاد کشور این مقررات را تسهیل بخشد. از این رو مقررات جدید CMCO)Conditional Movement Control order) یا دستور کنترل رفت و آمد مشروط را از تاریخ 4 می الی 9 ژوئن اجرایی کرد. پس از موفقیت نسبی مالزی در مهار ویروس کرونا دولت تصمیم گرفت مقرارت جدید خود با نام RMCO Recovery Movement Control Order یا دستور کنترل رفت و آمد بهبودی را اجرا کند. این مقررات از تاریخ 10 ژوئن الی 13 اکتبر ادامه داشت تا اینکه مجدداً تعداد مبتلایان روز به روز رو به افزایش بود از این رو دولت مجددا CMCO را از تاریخ 14 اکتبر آغاز کرد که تا به امروز نیز ادامه دارد. مالزیایی‌ها در سال 2020 به کار و تحصیل در خانه، رعایت فاصله اجتماعی، محدودیت های تجمع بیش از اندازه، کنترل دمای بدن و ثبت اطلاعات خود از طریق نرم افزار MySejahtera و البته استفاده از ماسک عادت کرده اند.

درست مثل سال 2009 که دولت مالزی به دلیل همه گیری ویروس H1N1 مجبور شد قیمت خرده فروشی برای هر عدد ماسک سه لایه را به قیمت 0.80رینگت کنترل کند در سال 2020 دوباره مجبور شد به دلیل اجباری شدن استفاده از ماسک و افزایش تقاضا قیمت آن کنترل کند. 

در روزهای پایانی سال 2020 بود که دولت مالزی اعلام کرد واکسن‌های ویروس کرونا از دو شرکت آمریکایی – آلمانی و یک شرکت انگلیسی با همکاری دانشگاه آکسفورد به میزان 12.8 میلیون نفر برابر با 40 درصد جمعیت کشور (32 میلیون) خریداری شده که انتظار می رود در 6 ماه اولیه سال 2021 وارد کشور شود. دولت مالزی تخمین زده است مبلغ 2.05 میلیارد رینگت از 3 میلیار رینگت را جهت واکسیناسیون رایگان 82.8 درصد کل جمعیت مالزی (26.5 میلیون نفر) استفاده کند مشروط بر اینکه مذاکرات در حال انجام با دو تامین کننده از چین و یک تامین کننده روسی؛ 42.8 درصد باقی مانده را پوشش دهند.

2.بالاترین نرخ بیکاری در مالزی

در میان همه تحولات و تغییر موقعیت های سیاسی و به دلیل همه گیر شدن کرونا درصد قابل توجهی از مالزیایی‌ها مشاغل خود را از دست دادند. بر اساس آخرین آمار رسمی تا اکتبر 2020 نرخ بیکاری در مالزی در ماه می 2020 با 5.3 درصد به بالاترین حد خود رسید. این درصد بالاترین درصد نرخ بیکاری در 30 سال گذشته بوده است. مالزی در سال 1989 نرخ بیکاری 5.7 درصدی را تجربه کرده بود.

تعداد افراد بیکار در مالزی در ماه مارس2020 بیش از 600,000 نفر بوده. این عدد در ماه می‌به 826100 نفر رسید و از ماه اکتبر تا کنون بیش از 700,000 مورد بیکاری در مالزی ثبت شده که در 38 سال گذشته بی سابقه بوده است. تعداد بیکاری در سال 2019 معادل با 508,000 نفر در سال بوده است.

3.خط فقر

در سال 2005 مالزی مبلغ 980 رینگیت را به عنوان خط فقر اعلام کرد (محاسبه این مبلغ از طریق روش تصویب شده در سال 2005 صورت گرفته است). این به آن معنا بود که خانوارهایی که هر ماه کمتر از 980 رینگیت درآمد دارند رسماً فقیر شناخته می‌شدند که در آن سال فقط 24,700 خانوار در این گروه قرار داشتند.

اما در سال 2019 مالزی خواستار بروزرسانی روش منسوخ و غیرواقعی خود در سال 2005 شده و سرانجام در 10 ژوئیه روش جدیدی رونمایی شد و سازمان آمار مالزی (DOSM) آخرین آمار رسمی خود را در تعیین خط فقر منتشر کرد.

روش جدید حداقل درآمد مورد نیاز برای تامین مواد غذایی و کالاهای غیر خوراکی را 2208 رینگیت اعلام نمود. با تعیین خط فقر جدید تعداد بیشتری از خانوارها در مالزی زیر این میزان درآمد ماهانه قرار گرفته و از تعداد 24700 خانوار در سال 2016 به 405441 خانوار در سال 2019 رسیدند. جدول زیر درصد خانوارهای زیر خط فقر سالهای 2016 و 2019 را که طبق دو روش سالهای 2005 و 2019 محاسبه شده اند را مقایسه خواهد کرد.

به استناد به جدول فوق مشخص می‌شود نرخ فقر مطلق مالزی رسماً بالاتر از آن است که پیش از این تصور می‌شد، طبق روش جدید محاسبه سال 2019 مشخص شد که درصد فقر مطلق در سال های 2016 و 2019 به ترتیب 7.6 و 5.6 درصد بوده است در حالی که با روش سابق (2005) 0.4 و 0.2 درصد محاسبه شده بود.

4.قطعی آب در شهرهای کلنگ ولی

به رغم بارندگی‌های بسیار در مالزی بسیاری از مناطق این کشور کم و بیش با معضل کمبود آب آشامیدنی سالم مواجه هستند. ساکنین کلنگ ولی امسال شاهد قطعی‌های آب متداول بودند که طولانی ترین قطعی آب از تاریخ 3 سپتامبر آغاز شد و در بیشتر مناطق تا شش روز ادامه داشت. این اختلال موجب قطعی آب 1.2 میلیون مشترک در 1292 منطقه شامل کوالالامپور، پتالینگ، کلنگ، گومبک،کوالا لنگات، شاه عالم، کوالا سلانگورو هولو سلانگو شد.

آلودگی آب رودخانه‌ها، بزرگترین علت قطعی آب در این مناطق بود که نارضایتی عمومی مردم را به همراه داشت. دولت ایالتی سلانگور در ماه اکتبر اعلام کرد آماده سرمایه گذاری 200 میلیون رینگیتی در راستای بهبود این مشکل است که میتواند میزان آلودگی را تا 90 درصد کاهش داد. در طول سال مقامات مالزیایی تعداد زیادی از کارخانه داران و گلخانه داران را به دلیل پخش پسماند های خود به داخل رودخانه‌ها که موجب آلودگی آب و در نتیجه قطعی آن بوده را بازداشت کرده اند.