جمهوری متحده تانزانیا در 26 آوریل سال 1964 از اتحاد دو جمهوری تانگانیکا و زنگبار تشکیل گردید. تانگانیکا نام قدیمی سرزمین تانزانیا است که به رهبری ژولیوس نایرره و با همکاری و همراهی موثر مسلمانان در 9 دسامبر 1961 از استعمار انگلیس مستقل شد. زنگبار نیز که 99 درصد جمعیت آن مسلمان است به رهبری عبید کرومه به حاکمیت اعراب عمانی خاتمه داد و در سال 1963 به استقلال رسید. جزیره زنگبار با پیوستن به سرزمین اصلی تانزانیا، حاکمیت خود را در روابط خارجی، امور دفاعی و امور پولی به حکومت مرکزی مستقر در سرزمین اصلی واگذار کرد. در تانزانیا، اولین انتخابات چندحزبی در سال 1995 برگزار گردید. آخرین انتخابات سراسری در اکتبر2020 (آبان ماه 1399) برگزار شد که مگوفولی از حزب حاکم (چاماچا ماپیندوزی یا حزب انقلاب) به ریاست جمهوری تانزانیا و آقای دکتر علی حسن موینی به ریاست جمهوری زنگبار رسید. خانم سامیه صلوحو حسن اولین زن تانزانیایی است که به سمت معاون رئیس جمهور منصوب شد. در مارس 2021 دکتر مگوفولی رئیس جمهور مسیحی تانزانیا بر اثر ابتلا به کرونا فوت و خانم دکتر سامیه صلوحو حسن، بر اساس قانون اساسی به ریاست جمهوری تانزانیا رسید. تانزانیا، یکی از باثبات ­ترین کشورهای قاره آفریقا به شمار می­­ رود و از زمان استقلال تاکنون هیچ­گونه کودتا یا ناآرامی عمومی در آن صورت نگرفته است. اقتصاد آن همانند بیشتر کشورهای آفریقایی متکی به تولیدات کشاورزی است. این کشور طی دهه ­های گذشته با اتخاذ سیاست­ های اقتصادی منعطف توانسته است در جذب سرمایه ­گذاری­ های خارجی در میان کشورهای آفریقایی، یکی از رتبه ­های برتر را داشته باشد.

 مجمع الجزایر زنگبار یکی از دو عضو تشکیل دهنده جمهوری متحده تانزانیاست. مجمع ­الجزایر زنگبار به فاصله حدود 70 کیلومتر از ساحل شرقی آفریقا در اقیانوس هند واقع شده و از جزیره اصلی انگوجو و پمبا و چند جزیره کوچکتر تشکیل شده است. جمعیت زنگبار حدود یک میلیون و دویست هزار نفر می باشد که 99 درصد آن مسلمان هستند. رئیس قوه مجریه، رئیس جمهور منتخب مردم است که دارای دو معاون و وزرای محلی است. پنج نفر از نمایندگان مجلس زنگبار جهت عضویت در مجلس اتحادیه تانزانیا معرفی می­ گردند. طبق عرف سیاسی، معاون رئیس ­جمهور تانزانیا از بین مقامات زنگباری انتخاب می شود.

 براساس قانون اساسی جمهوری تانزانیا، مصوب سال 1977 که در سال 1984نیز بازنگری گردید، رئیس جمهور به عنوان رئیس حکومت و رئیس دولت معرفی شده است. احزاب و گروه ­های سیاسی از سال 1993 تحت سیطره حزب حاکم اجازه فعالیت یافتند و اولین انتخابات چندحزبی در 1995 برگزار شد. این کشور دارای پارلمان است که به نام مجلس ملی یا بونگه نامیده می ­شود. همچنین بر اساس سیستم جدید انتخابات در زنگبار، رئیس­ جمهور به همراه دو معاون رئیس ­جمهور جهت ریاست دولت زنگبار برای یک دوره 5 ساله انتخاب می­ شوند.

پارلمان (مجلس ملی) بالاترین مرجع قانون گذاریتانزانیا است. این پارلمان 19 کمیسیون دارد و وظیفه آن تصویب قوانین و نظارت بر عملکرد دولت می­ باشد. نمایندگان پارلمان بهچندطریق انتخاب می­ شوند: رأی مستقیم، سهمیه زنان، سهمیه زنگبار، اعضای کابینه، منتخبین رئیس جمهور. به طور کلی پارلمان 393 کرسی دارد. 264 کرسی با رأی مستقیم مردم و 113 کرسیبه زنان اختصاص دارد که توسط رئیس ­جمهور و از میان اعضای احزاب مختلف انتخاب و معرفی می­ شوند. 5 کرسی نیز مربوط به نمایندگان مجلس زنگبار است که از میان منتخبین مجلس زنگبار در مجلس تانزانیا جای می­ گیرند. یک کرسی هم متعلق به نماینده دیوانعالی کشور و 10 نفر منتخب رئیس ­جمهور است. انتخابات پارلمانی همزمان با انتخابات ریاست جمهوری برگزار و نمایندگان برای یک دوره پنج ­ساله به پارلمان راه پیدا می­ کنند.زنگبار نیز مجلسی مجزا برای تصویب قوانین با 88 نفرداردکه 54 نماینده از طریق آرای مستقیم عمومی برای مدت 5 سال انتخاب می­ شوند. 10 نفر منتخب رئیس ­جمهور و 22 کرسی متعلق به زنان و یک کرسی برای دادستان کل است. 

 عضویت در سازمان­ های بین المللی؛

تانزانیا عضو برخی از مهمترین سازمان های جهانی از جمله سازمان ملل متحد، سازمان تجارت جهانی، صندوق بین المللی پول، صندوق بین المللی کار، اتحادیه آفریقا، سادک، جامعه اقتصادی شرق آفریقا، سازمان بین المللی دریانوردی، جنبش عدم تعهد، یونسکو، سازمان بهداشت و .... می باشد

اقتصاد تانزانیا؛

اقتصاد تانزانیا طی سالیان اخیر از رشد بالایی برخوردار گردیده که دلیل آن افزایش تولید طلا و جذب توریست است. بانک جهانی، صندوق بین­ المللی پول و کشورهای کمک کننده مبالغ مورد نیاز برای بازسازی زیرساخت­ های اقتصادی شامل خط ­آهن، زیرساخت ­های بندری که اهمیت زیادی برای این کشور دارند را فراهم می­ کنند. اصلاحات بانکی به رشد بخش خصوصی و سرمایه­ گذاری کمک کرد و افزایش 7 درصدی پرداخت دولت به بخش کشاورزی و تداوم کمک­ های کشورهای کمک کننده را در پی داشت که در رشد اقتصادی این کشور موثر بوده است. تانزانیا در سال 2013 بیشترین کمک ­های جهانی تحت عنوان (بسته چالش هزاره) را به میزان 698 ملیون دلار دریافت کرد. میزان رشد تولید ناخالص داخلی تانزانی در سالیان اخیر بطور متوسط نزدیک به پنج درصد است که عمدتا ناشی از افزایش تولید طلا و رشد بخش گردشگری می باشد. اهداف سیاست بلندمدت اقتصادی کشور که در سال 2005 تصویب شده، رشد تولیدات صنعتی و توسعه پایدار است. در این راستا تغییرات قانونی صورت گرفته زمینه را برای کمک به رشد بخش خصوصی، افزایش سرمایه ­گذاری مستقیم خارجی و تخصیص کمک ­های خارجی کشور فراهم کرده است.