اندونزی بهدلیل ساختار جزیرهای خود، شبکه حملونقل پیچیدهای دارد که ترکیبی از دریایی، زمینی (درونجزیرهای)، ریلی و هوایی است. دولت اندونزی برای بهبود اتصال اقتصادی، کوریدورهای حملونقل استراتژیک طراحی کرده است که در چارچوب «برنامه اصلی توسعه اقتصادی ملی (MP3EI)» تعریف شدهاند.
در ادامه، مهمترین کوریدورهای حملونقل اندونزی را معرفی میکنیم
- کوریدور جاوه غربی تا جاوه شرقی (Jakarta – Surabaya Corridor)
نوع: زمینی، ریلی، دریایی
کارکرد: اصلیترین شریان تجاری اندونزی در جزیره جاوه
زیرساختها: بزرگراه ترانسجاوه (Trans-Java Toll Road)، خط ریلی پرسرعت Whoosh، بنادر تانجونگ پریوک، سورابایا، و فرودگاههای بینالمللی
کالاها: محصولات صنعتی، کشاورزی، خودرو، کالاهای مصرفی
- کوریدور حملونقل دریایی بین جزایر (Sea Toll Corridor)
طرح: “Tol Laut” (بزرگراه دریایی)
هدف: اتصال مناطق شرقی اندونزی (کمتوسعهیافته) به مناطق پرجمعیت غربی
مسیرها: از سورابایا/ماکاسار به پاپوآ، مالوکو، کالیمانتان
مزیت: کاهش هزینه لجستیک، افزایش دسترسی مناطق دورافتاده
- کوریدور ریلی جاوه (Java Rail Corridor)
خطوط اصلی: جاکارتا ← یوگیاکارتا ← سورابایا
قطارها: قطارهای سریعالسیر، بینشهری، و حمل بار
اهمیت: جابجایی کالاهای صنعتی، معدنی و مسافران در پرجمعیتترین جزیره کشور
- کوریدور حملونقل هوایی ملی (National Aviation Corridor)
فرودگاههای کلیدی: جاکارتا (Soekarno-Hatta)، سورابایا (Juanda)، دنپاسار (Ngurah Rai)، ماکاسار، مدان
نقش: جابجایی سریع کالاهای پُرارزش، اسناد، تجهیزات پزشکی و اتصال نقاط دورافتاده
- کوریدور ترانس-کالیمانتان (Trans-Kalimantan Corridor)
کارکرد: اتصال نواحی مرکزی، شرقی و غربی کالیمانتان
در راستای پروژه: پایتخت جدید اندونزی (IKN) در کالیمانتان شرقی
مسیرها: جادهای و دریایی برای حمایت از صنایع انرژی، معادن و الوار
- کوریدور سوماترا (Trans-Sumatra Corridor)
بزرگراه: Trans-Sumatra Toll Road
هدف: اتصال بندرها، مناطق تولید روغن پالم، لاستیک و منابع طبیعی
از: بندر باکان (جنوب) تا بندر بلوان (شمال)
- کوریدور حملونقل بندری بینالمللی (International Port Corridors)
بندرهای کلیدی- تانجونگ پریوک، تانجونگ پرک، باتام، بلوان، بنتن، ماکاسار
ارتباط با: سنگاپور، مالزی، چین، استرالیا، خاورمیانه
نقش: پشتیبانی صادرات/واردات در سطح بینالمللی